هر چقدر زگیلهای تناسلی زودتر درمان شوند، رهایی از آنها ساده تر خواهد بود. در حال حاضر دو نوع اصلی از درمان برای زگیلهای تناسلی وجود دارد. نوع درمانی که فرد دریافت میکند به نوع زگیلی که به آن مبتلا شده است و محل قرار گیری زگیل بستگی دارد. درمانهای موجود برای زگیلهای تناسلی از جمله زگیل های تناسلی خفیف عبارتند از:
استفاده از کرمها، پمادها یا مواد شیمیایی بر روی زگیلها.
تخریب زگیلها با منجمد کردن، حرارت یا برداشتن کامل آنها.
این درمانها میتوانند به چندین هفته زمان نیاز داشته باشند. در این دوره، ممکن است به فرد توصیه شود از صابونها، کرمها یا پمادهایی که میتوانند پوست را حساس کنند، پرهیز نماید. ممکن است از فرد خواسته شود که تا پایان درمان خود و یا شریک جنسی خود و یا محو کامل زگیلها از انجام روابط جنسی پرهیز کند.
اگر چه این درمانها میتوانند زگیلها را محو کنند، هیچ درمانی برای از بین بردن ویروس عامل بیماری زگیلهای تناسلی وجود ندارد. بدن بعضی افراد، با گذر زمان میتواند زگیلها را از درون خود حذف کند.
فرد باید پیش از استفاده از درمانهای زگیلهای تناسلی با پزشک خود مشورت نماید. بسیاری از درمانها برای سطوح اختصاصی نظیر دستها و پاها طراحی شده اند و افراد نباید از این درمانها بر روی نواحی جنسی خود استفاده کنند.
زگیلهای تناسلی خفیف در بارداری
زگیل تناسلی در بارداری مسئله مهمی است هر چند این زگیل خفیف باشد. زنان باردار میتوانند در زمان زایمان زگیلهای تناسلی را به فرزندان خود منتقل کنند، با این حال این روش انتقال موضوع نادری محسوب میشود. در این رابطه بهتر است مادری که فکر میکند به زگیلهای تناسلی مبتلا است، در مورد این مسئله با پزشک خود مشورت نماید.
پزشک یا متخصص زنان در مورد روشهای درمانی مورد نیاز فرد را راهنمایی میکند. مشورت زنان باردار با پزشک اهمیت زیادی دارد، زیرا تمامی درمانهای موجود برای زنان باردار مناسب نیستند.
پیشگیری از زگیلهای تناسلی
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به زگیلهای تناسلی، پرهیز از سکس یا کاستن از شرکای جنسی است. استفاده از کاندوم نیز میتواند به کاهش احتمال ابتلا کمک کند. با این حال، کاندومها نمیتوانند در همه موارد تمامی سطوح آسیب دیده را پوشش دهند. عواملی که میتوانند خطر ابتلای افراد به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی را افزایش دهند عبارتند از:
ابتلا به عفونتهای مقاربتی دیگر (زیرا عوامل خطر ساز این عفونتها با زگیلهای تناسلی یکسان هستند).
ارتباط جنسی با شرکای جنسی متعدد
مصرف سیگار
کمبود بعضی از انواع ویتامین
داروها یا بیماریهایی که سیستم ایمنی را تضعیف میکنند. بیماریهایی نظیر بیماری ایدز
برای دیدن مطالب بیشتر در مورد زگیل تناسلی اینجا را کلیک کنید.
به طور کلی دو نوع ایمپلنت دندان فارغ از مارک و برند و کشور محل سازنده ایمپلنت ها وجود دارد:
1. آندوست (در استخوان)
این نوع ایمپلنت، رایج ترین نوع کاشت دندان است. انواع مختلف آن شامل پیچ ، سیلندر یا تیغه های جراحی شده در استخوان فك است. هر ایمپلنت یک یا چند دندان پروتز دارد. این نوع کاشت به طور کلی به عنوان جایگزینی برای بیمارانی که از بریح یا پروتزهای متحرک استفاده می کنند، به کار می رود.
2. Subperiosteal (بر روی استخوان)
این قسمتها در قسمت بالای فک قرار دارند که پستهای چارچوب فلزی از لثه بیرون زده و برای نگه داشتن پروتز استفاده می شود. این نوع کاشت برای بیمارانی که قادر به پوشیدن دندانهای معمولی نیستند و دارای حداقل قد استخوان هستند ، استفاده می شود.
علت پس زدن ایمپلنت چیست؟
شکست ایمپلنت یا همان پس زدن ایمپلنت به شرایطی گفته می شود که ایمپلنت با بافت لثه فرد بیمار جوش نخورد. یک تصور رایج در بین مردم این است که برند ایمپلنت دندان بر موفقیت آن تأثیر دارد. دکتر افشار در این باره گفت:
"در حال حاضر با سیستم های خوبی که در برندهای ایمپلنت وجود دارد تقریباً نگرانی خاصی بابت پس زدن ایمپلنت وجود ندارد. اگر کار به صورت تخصصی انجام شود و بیمار شرایط ایمپلنت را داشته باشد، معمولاً نتایج درمان نتایج خوب و قابل قبولی است. عوارض ایمپلنت معمولاً کمتر از 7-8 درصد هست که آن هم قابل پیشگیری است."
آیا شما شرایط ایمپلنت را دارید؟
کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت دندان از نظر سلامت عمومی و دهان باید از نظر پزشک تأیید شود. استخوان کافی در فک شما برای پشتیبانی از ایمپلنت مورد نیاز است و بهترین کاندیدای ایمپلنت دندان دارای بافت لثه سالم هستند که عاری از بیماری پریودنتال است.
دکتر افشار در توضیح این مطلب اضافه کرد: " اگر بیمار دارای مشکل زمینه ای خاصی مثل بیماری دیابت و پوکی استخوان یا عادات خاصی مثل سیگار کشیدن مفرط و مصرف بیش از حد نرمال نباشد، معمولاً بیمار شرایط ایمپلنت را دارند. در صورتی که بیمار بستر استخوانی مناسبی داشته باشد، کاملاً شرایط اولیه را دارد و در صورتی هم که بستر استخوانی مناسبی نداشته باشد با جراحی های پیش از ایمپلنت یا در حین ایمپلنت این بستر سازی ها انجام می شود و جای نگرانی ندارد. "
انتخاب نامناسب بیمار مهمترین دلیل شکست ایمپلنت های دندانی است. البته می تواند به دلایل تکنیکی در حین جراحی هم باشد. اما اکثر این موارد قابل پیش بینی و اجتناب و قابل درمان است و نیاز نیست بیماران نگرانی خاصی داشته باشند.
کاشت دندان با بافت لثه و استخوان زیرین دهان ارتباط نزدیکی دارد. پریودنتیست ها متخصص دندانپزشکی هستند که دقیقا در این زمینه تخصص دارند.
ساختار فولیکول مو با وجود اندازه کوچک، پیچیدگیهای زیادی دارد، که هنوز به خوبی درک نشده است، خصوصا ساز و کار مربوط به تاثیر تغییرات هورمونی بر فولیکولها به طور کامل مشخص نیست. بررسیهای مختلف نشان میدهند میتوان عامل ریزش مو را به صورت عوامل بعدی شرح داد:
افزایش سن و کمبود استروژن
مطالعات نشان میدهند که موی افراد مشابه پوست در معرض افزایش سن قرار میگیرد. در زنان، فولیکول های مو از میانه ۴۰ سالگی شروع به کوچک شدن میکنند و بدین ترتیب مو با گذر هر سال ظریف تر میشود. تعداد کل فولیکولهای مو نیز با افزایش سن کاهش پیدا میکند.
این موضوع بر روی سطح جمجمه و سطح بدن رخ میدهد و افت مو بر روی سر و بدن در کنار هم رخ میدهد. در بعضی زنان، استروژن از رویش مو حمایت میکند و زمانی که یائسگی رخ میدهد، کاهش فولیکولهای مو تسریع میشود.
الگوی زنانه ریزش مو
این یکی از مسائل مهمی است که شروع ریزش مو در دوران یائسگی را کلید میزند. بعضی از فولیکولهای مو در این دوران تا حد زیادی کوچک میشوند و این موضوع باعث میشود توانایی خود در ایجاد موهای ضخیم تر را از دست بدهند، موهای بیش از حد ظریف ایجاد شده از این فولیکولها نیز توانایی ایجاد پوشش بر روی سر را ندارند.
این موضوع اغلب به صورت ارثی رخ میدهد، با این حال ممکن است بدون وجود زمینه ارثی نیز رخ دهد. در بعضی از زنان، کاهش استروژن و همزمانی با یائسگی میتواند نسبت آندروژن را به میزان زیادی افزایش دهد.
عدم بالانس هورمونی که بر اثر یائسگی اتفاق می افتد، میتواند الگوی زنانه ریزش مو را افزایش دهد. در نتیجه، بعضی از زنان که بیشتر ریزش موی آنها در بخش پیشانی و شقیقهها رخ میدهد، موی صورت آنها بر روی چانه و لب با یائسگی افزایش پیدا میکند. بعضی زنان ممکن است به تستوسترونی که در درمان جایگزینی هورمونی به آنها داده میشود حساسیت داشته باشند.
تلوژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم زمانی رخ میدهد که چرخه مو بهم میریزد و موهای فرد شروع به ریزش میکنند. این موضوع میتواند به واسطه استرس شدید، بیماری، محدودیت مصرف کالری، عدم توازن هورمون تیروئید و کمبود آهن رخ دهد. در بعضی موارد، استرس یائسگی میتواند این مشکل را تحریک کند.
استفاده از داروهای مختلف
داروهای مشخصی وجود دارند که میتوانند موجب ریزش مو شوند. در این میان، مسکنها، داروهای ضد افسردگی و درمانهای فشار خون به ایجاد این تاثیر مشهور هستند.
تعداد زیادی از زنان در حال انجام درمانهای غدد درون ریز بعد از سرطان سینه هستند، این موضوع نیز میتواند موجب ریزش مو شود. تعداد کمی از زنان گزارش کرده اند که استفاده از هورمون تراپی (حتی بدون تستوسترون) میتواند ریزش موی آنها را تشدید کند.
بیماریهای پوستی
تعدادی از بیماریهای پوستی میتوانند بر روی موی سر تاثیر بگذارند و موجب ریزش مو شوند. بیماریهایی نظیر آلوپسیا آره اتا، لوپوس و زخم آلوپسیا میتوانند چنین مشکلاتی را ایجاد کنند.
درمان جایگزینی هورمونی
درمان جایگزینی هورمونی شامل دریافت هورمونهای زنانه، نظیر استروژن و پروژستین است. زنان میتوانند چنین هورمونهایی را به شکلهای مختلفی دریافت کنند. به طور معمول این هورمونها به صورت کرمها، قرصها و برچسبهای پروژسترون و استروژن در اختیار افراد قرار میگیرند.
درمان دارویی برای حذف زگیل تناسلی موفقیت آمیز نباشد و زگیلها نیاز به برداشته شدن داشته باشند.
زگیلها گسترده باشند.
در دوران بارداری، زنان نیاز به درمان زگیل داشته باشند. در این حالت پزشک زمان مطلوب برای برداشتن زگیلها را تعیین میکند.
جراحی لیزر به چه میزان موفقیت آمیز است؟
مطالعات نشان میدهند جراحی لیزر موجب حذف زگیلهای تناسلی از ۲۰ تا ۴۰ نفر از صد نفر شده است. اما زگیلها میتوانند بعد از جراحی عود کنند. همچنین این روش جراحی برای زنان باردار مطلوب است.
خطرات جراحی لیزر برای برداشتن زگیلهای تناسلی
جراحی لیزر میتواند مشکلات بعدی را به همراه داشته باشد:
درد، ورم یا خارش
تخلیه ترشحات از واژن یا آلت تناسلی مردانه
زخم در ناحیه تحت درمان
چسبیدن بافتها به یکدیگر
ریختن بافت مرده
ایجاد زخم
تغییر شکل ادرار فرد به یک جریان گسترده و اسپری مانند.
این مشکل خصوصا زمانی ایجاد میشود که درمان بر روی مجاری ادراری انجام میشود. جای زخم بر روی آلت تناسلی نیز میتواند یکی از آثار جانبی درمان لیزر باشد که میتواند اختلالات نعوظ یا مشکلات ادراری به همراه داشته باشد.
مراقبت بعد از درمان زگیل تناسلی با لیزر
پزشکان معمولا زمانی از جراحی لیزر برای زگیل های تناسلی استفاده میکنند که روشهای درمانی دیگر موفقیت آمیز نبوده اند. جراحی لیزر نسبت به روشهای دیگر جراحی زگیل تناسلی روش گرانی محسوب میشود.
در مورد لیزر همیشه این نگرانی وجود دارد که این روش خطر بازگشت زگیلهای تناسلی را به واسطه آسیب به سیستم ایمنی موضعی افزایش میدهد، موضوعی که میتواند باعث فعال شدن مجدد ویروسهای غیرفعال شود.
درمان لیزر نیازمند آموزش و تجهیزات تخصصی است. بعضی متخصصان معتقدند که مهارت پزشک در انجام موفقیت آمیز عمل لیزر تاثیر زیادی دارد. افرادی که میخواهند از درمان لیزر برای برداشتن زگیلهای تناسلی استفاده کنند، باید در مورد تعداد جلسات درمانی مورد نیاز و نرخ موفقیت درمان لیزر از پزشک خود جویا شوند.
یکی از مزیتهای جراحی لیزر این است که بافتهای مجاور یا بافتهای داخلی به واسطه درمان لیزر آسیب نمیبینند.
درمان لیزر زگیلهای تناسلی نمیتواند آلودگی بدن به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی را از بین ببرد. بعد از حذف زگیل تناسلی از روی بدن، این ویروس به صورت غیرفعال باقی میماند. کسی که برای زگیلهای تناسلی تحت درمان قرار میگیرد میتواند عفونت را به افراد دیگر منتقل کند. کاندومهای لاتکس میتوانند به کاهش خطر عفونت ویروس پاپیلومای انسانی کمک کنند.
مزیتها و کارآمدی هر نوع درمان باید با آثار جانبی و هزینههای درمان مقایسه شود. بهتر است تصمیم گیری در مورد این مسئله با کمک پزشک معالج صورت گیرد.
دلیل ایجاد واریس پا این است که ایستادن زیاد و ایجاد فشار، باعث افزایش آسیب به رگ های قسمت پایین بدن میشود. در بسیاری از افراد، رگ های واریس مشکل زیادی ایجاد نکرده و در افراد دیگر، رگ های واریسی می توانند موجب درد و ناراحتی زیادی شوند.
گاهی اوقات واریس ها، منجر به مشکلات جدی تر می شوند. مشکل واریس، همچنین ممکن است خطر ابتلا به سایر مشکلات گردش خون را هم افزایش دهد. رگ های واریسی ممکن است باعث درد زیاد نشوند، اما رفته رفته می توانند برای فرد مشکل ساز شوند.
علائم واریس
نشانه هایی که نشان می دهد ممکن است دچار وریدهای واریسی شده اید، عبارتند از:
رگ های تیره رنگ و بیشتر ،بنفش یا آبی رنگ ، رگ های پیچ خورده و برجسته که به شکل طناب پیچیده ای روی پا ظاهر می شود.
هنگامی که علائم و نشانه های دردناک رخ می دهد، ممکن است این علائم شامل موارد زیر باشند:
احساس ضعف و یا سنگینی در پاها
سوزش، گرفتگی عضلات و تورم در بخش پایین پاها
دردی که پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت، افزایش می یابد.
خارش در اطراف یک یا چند رگ
خونریزی از رگ های واریسی
زخم دردناک در ورید با تغییر رنگ پوست به صورت قرمز رنگ
انواع ورید های واریسی
ورید های واریس انواع متفاوتی دارد که در زیر به بیان برخی از این موارد می پردازیم. انواع واریس عبارتند از:
1- واریس ورید صافن
واریس ورید صافن به زمانی گفته می شود که ورید صافن در پا ها به طرز قابل توجهی بزرگ تر از اندازه طبیعی خود شده و پوست را برجسته کرده است. این ورید ها ظاهری بسیار بزرگ و طناب مانند داشته و می توانند بدون رنگ اما نمایان باشد.
2- ورید های واریسی رتیکولار
ورید های واریسی رتیکولار همانند یک تور بوده و سطح وسیع تری از پوست را می پوشانند. این ورید ها معمولا ضخیم تر بوده و به رنگ قرمز، سبز یا بنفش می باشند. ورید های رتیکولار با اینکه الزاما برجسته نیستند اما می توانند ظاهری نامطلوب داشته باشند.
3- ورید های عنکبوتی
ورید های عنکبوتی اندازه کوچک تری داشته، به رنگ قرمز یا آبی بوده و هر جای بدن دیده می شوند. ورید های عنکبوتی معمولا به شکل یک تور عنکبوت انتشار یافته و نسبت به دیگر ورید های واریسی نازک تر و کوچکتر هستند.
عوارض واریس
عوارض ورید واریسی، اگرچه نادر است ولی می تواند شامل موارد زیر باشد:
ایجاد زخم
زخم های دردناک که ممکن است بر روی پوست اطراف ورید واریسی، به ویژه در نزدیکی مچ پا شکل بگیرند. این زخم ها ناشی از ایجاد مایع در این بافت ها است که ناشی از افزایش فشار خون داخل رگ های آسیب دیده است. در صورت بروز چنین زخم هایی، بلافاصله به پزشک(پزشک متخصص قلب و عروق) مراجعه کنید.
لخته های خون
گاهی اوقات، رگ های عمیق درون پاها بزرگ می شوند. در چنین مواردی، این ناحیه، ممکن است بطور قابل توجهی، آسیب ببیند. در صورت هر گونه تورم ناگهانی پا، فورا به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است باعث افزایش فشار خون و لخته شدن خون شود.
خونریزی
گاهی اوقات، رگ های بسیار نزدیک به پوست ممکن است، پاره شوند. این مشکل، معمولا باعث خونریزی جزئی می شود. اما با مشاهده هر خونریزی، مراجعه به پزشک، ضروری است.
آلودگی به شپش بیماری بهشدت واگیرداری است که بارزترین علامت آن خارش شدید کف سر است. شپش سر حشرهای ریز است که از خون انسان تغذیه می کند. شپشهای ماده معمولا روی ساقه مو و نزدیک به کف سر تخم می گذارند و به ساقه مو می چسبند. شپش ها حدود ۸ تا ۱۰ روز بعد از تخم بیرون می آیند و با سایر شپش ها شروع به خوردن خون فرد می کنند. تخم شپش می تواند برای مدتی طولانی خارج از بدن (مثلا روی شانه، اثاثیه منزل یا اشیاء پارچهای) زنده بمانند.
راههای پیشگیری از شپش سر – هنگامی که موهایتان خیس است با استفاده از یک شانه ریز و پر دندانه (شانه شپش) سرتان را شانه کنید تا درصورت ابتلا به شپش آن ها را روی دندانههای شانه مشاهده کنید. همچنین می توانید کف سرتان را با استفاده از نور قوی و ذرهبین (درصورت لازم) بررسی کنید.
– وسایل خانه از جمله پارچه ها، حوله ها و کلاه ها را در آب داغ بشویید و حداقل برای بیست دقیقه داخل خشککن بیاندازید تا خشک شوند.
– هر شیئی که فکر می کنید فرد مبتلا در ۴۸ ساعت گذشته با آن تماس داشته را حداقل برای ۵ دقیقه در آب داغ بگذارید.
– از شانه، برس، کلاه، حوله، لباس، تخت خواب، هدفون، اسباببازیهای پشمی و سایر وسایل شخصی افرا مبتلا به شپش استفاده نکنید. ریزش مو (آلوپسی)
آلوپسی و یا به عبارتی کچلی یکی از بیماری های پوست سر است که بر اثر ریزش مو اتفاق می افتد. سیستم ایمنی بدن گاهی به اشتباه و به دلایل نامشخص رشد موی سر را متوقف می کند. در نتیجه با ریزش تدریجی مو، سر فرد کچل یا کمپشت می شود. این کچلی گاهی حتی ممکن است به غیر از کف سر قسمتهای دیگر بدن را هم در بر بگیرد. مو در بیشتر افراد به صورت همزمان بعد از ریزش دوباره رشد می کند اما معمولا بعد از مدتی دوباره می ریزد. عوامل ژنتیکی و محیطی نقش مهمی را در ریزش مو ایفا می کنند اما گاهی هم این عارضه به صورت فصلی اتفاق می افتد.
درمان ریزش مو برای درمان ریزش مو می توان از داروهای موضعی، داروهای مصرفی و یا حتی تزریقی استفاده کرد. از جمله تزریق موضعی استروئید (برای سرعت بخشیدن به رشد مو) محلول یا ژل کلوبتازول (نوعی استروئید موضعی قوی) کرم آنترالین (نوعی تحریککننده موضعی) درمان با اشعه لیزر استروئیدهای موضعی پلاس ماینوکسیدیل (Rogaine) استروئیدهای مصرفی از جمله پردنیزون (هرچند این داروها تاثیر بلندمدت ندارند و برای استفاده درازمدت توصیه نمی شوند) شوره سر از بیماری های مو شوره یا همان پوسته یکی از عوارض رایج و غیرواگیردار پوست است که در قسمتهایی از پوست که پر از غده چربی هستند (از جمله صورت، کف سر و بازو) دیده می شود. وقتی چنین عارضهای رخ می دهد، سلولهای پوست بیش از حد تولید شده و گاهی باعث قرمزی و خارش (التهاب) پوست سر می شوند. البته شدت این عارضه در افراد متفاوت است. شوره در حالت ملایم فقط باعث ایجاد پوستههای ریز در سر می شود اما اگر شدیدتر باشد ممکن است حتی باعث قرمز شدن قسمتهای وسیعی از پوست شود.
شوره گاهی بر اثر استرس، فصل زمستان و نشستن موی سر تشدید می شود. با اینکه هیچ درمان قطعی برای شوره سر وجود ندارد، با استفاده از شامپوهای دارویی می توان آن را کنترل کرد.
درمان شوره سر کرم یا محلول کورتیکواستروئید استفاده موضعی از محصولات سولفور یا سولفاستامید شامپو یا کرم کتوکونازول
دکتر نابت تاجمیر ریاحی متخصص پوست و مو در شمال تهران
استرس و درد قلب دو همراه همیشگی هستند، به این معنا که فشارهاي عصبي شايعترين علت درد قفسه سينه است. با وجود اینکه درد یکی از مهمترین علامتهای اکثر بیماری ها به حساب می آید ولی گاهی پیش می آید که مردم بین انواع درد تمایز قائل نمی شوند که از مرسوم ترین آنها درد تفاوت درد قلب و درد اضطراب است .
مهمترین ویژگی های درد قلب چیست
درد تیپیک قلب مهم ترین نشانه ی بیماری انسداد سرخرگ تغذیه کننده قلب (سرخرگ کرونری) است. شدت درد قلب متغیر است به این معنی که بیمار در زمان شروع احساس درد قلب, احساس دردتان بیشتر میشود و سپس آرام آرام کم شده تا حدی که درد قطع گردد. درد تیپیک قلب نیاز به مراجعه سریع به متخصص قلب و عروق دارد. نشانه های این درد عبارت اند از:
1- درد قلب معمولا بین ۲ تا ۵ دقیقه طول میکشد .گاهی هم درد قلب در قفسه سینه , شانه ها و یا بازوها انتشار پیدا کندممکن است شما درد قلب را ناحیه ای از محدوده ی زیر فک تا بالای ناف از قبیل بین دو کتف, گردن , فک , دندان ها , شکم احساس کنید.
2-در اولین تجربه های درد قلبی ممکن است که درد در هنگام فعالیت های فیزیکی مثل راه رفتن و یا در هنگام هیجان و استرس ایجاد شود.
3-درد قلب ناشی از فعالیت یا استرس در عرض یک تا پنج دقیقه بعد از متوقف کردن فعالیت بدنی و یا دور شدن از استرس برطرف می شود.
روش درمان درد قلب
مصرف قرص های زیر زبانی در اسرع وقت میتواند, درد قلبی فرد را فروکش کند. اگر درد قلب زمانی بیشتر از پنج دقیقه طول بکشد و شدت آن از دردهای قلبی که قبلا تجربه کرده بودید بیشتر بوده و با استراحت و قرص زیر زبانی هم بهتر نشدید، بیمار باید سریعا به اورژانس مراجعه کند.
ممکن است درد قلب با این ویژگی ها نشانه ای از وخیم شدن بیماری سرخرگ کرونری باشد و احتمال حمله قلبی در این موارد زیاد است.
اضطراب و درد استرس چگونه است
اضطراب معمولا از سنین کودکی شروع می شود و در نوجوانی و جوانی هم وجود دارد ولی در سنین میانسالی و سالخوردگی شدت آن کاسته می شود. استرس از شایعترین ناهنجاری های روان به حساب می آید که با توجه به شیوه نادرست زندگی امروزه انسانها به یکی از اختلالات زمینه ساز انواع بیماری ها تبدیل شده است. اضطراب از نظر روحی و روانی می تواند مساعد کننده ی شروع افسردگی و وسواس باشد. اگر فرد مضطربی هستید, ممکن است احساس ترس و نگرانی کنید، دست و پاهایتان سرد شود، قلب تان تندتر بتپد و همچنین با سرعت و تعداد بالاتری نفس بکشید, احساس درد های پراکنده در سر و گردن, اندام ها,قفسه سینه و شکم داشته باشید.
در ادامه به بررسی مهمترین علل سوزش معده و یا همان سر دل میپردازیم:
۱. خوردن غذای بیش از حد
به طور کلی، اگر فرد حجم زیادی از غذا را مصرف کند، فارغ از غذایی که میخورد و میزان غذایی که پیش از آن خورده است، این حجم زیاد غذا میتواند به ایجاد سوزش سر دل منجر شود. در نتیجه خوردن غذا در تکههایی کوچک تر و با دفعات بیشتر میتواند به جلوگیری از سوزش سر دل ناشی از این مسئله کمک کند.
۲. با عجله/ در حرکت غذا خوردن
حجم غذای مصرفی تنها مشکلی نیست که میتواند خطر ایجاد سوزش معده را افزایش دهد. متخصصان تغذیه میگویند خوردن غذا در حرکت (فرد فست فودی را دریافت کند، به سرعت آن را بخورد و سپس به سرعت به کار یا فعالیتهای دیگر بپردازد) میتواند خطر سوزش سر دل را افزایش دهد. برای کاهش مشکل سوزش معده ناشی از این مدل غذا خوردن، پیشنهاد میشود افراد سرعت خوردن غذاهای گاه به گاه خود را کاهش دهند.
۳. مصرف غذاهای چرب
غذاهای چرب به زمان بیشتری برای هضم در معده نیاز دارند و هر چه غذا مدت بیشتری در معده باقی بماند، خطر ایجاد علائم سوزش سر دل افزایش پیدا میکند. خطر سوزش معده زمانی که غذاهای پر چرب را در حجم زیادی مصرف میکنید، افزایش قابل توجهی پیدا میکند.
۴. غذاهای اسیدی
غذاهایی که حاوی مواد اسیدی هستند (مواد غذایی نظیر گوجه، مرکباتی نظیر پرتقال، گریپ فروت و لیمو یا سرکه موجود در سالادها) خطر ایجاد سوزش سر دل را افزایش میدهند. دقت شود که فرد نباید با معده خالی چنین مواد غذایی ای را مصرف کند.
۵. نوشیدنیهایی که میتوانند باعث سوزش سر دل شوند
مایعات نیز میتوانند مشابه مواد غذایی، سوزش سر دل را تحریک کنند. خطر سوزش معده با نوشیدن قهوه، چای، نوشیدنیهای گازدار و الکلی افزایش پیدا میکند. کافئین میتواند اسید موجود در معده را تشدید کند، نوشیدنیهای الکلی نیز میتوانند باعث آرام شدن ناخواسته دریچه اسفنکتر مری پایینی شوند و بدین ترتیب مواد درون معده میتوانند وارد مری شوند.
نوشیدنیهای گازدار ممکن است حاوی کافئین نیز باشند و البته نوشیدنیهای گازدار بدون کافئین نیز میتوانند موجب ایجاد حس نفخ در معده شوند و بدین ترتیب خطر سوزش سر دل در فرد افزایش پیدا میکند.
۶. شکلات
شکلات میتواند حاوی کافئین و چربی باشد، این ماده غذایی میتواند سوزش سر دل را تحریک کند. افرادی که با این مشکل مواجه هستند بهتر است مصرف شکلات خود را کاهش دهند. بهتر است از مصرف شکلات پس از غذاهای سنگین و یا با شکم خالی پرهیز شود. استفاده از این تکنیکها میتواند به شما کمک کند بدون ایجاد سوزش سر دل چنین مواد غذایی ای را مصرف کنید.
۷. غذاهای تند
غذاهای تند نظیر فلفلهایهالوپینو میتوانند موجب ایجاد سوزش معده در افراد شوند. به علاوه، مواد غذایی دیگری نظیر سیر و پیاز میتوانند همین مشکل را ایجاد کنند. حتی نعناع تند نیز میتواند در بعضی افراد سوزش سر دل ایجاد کند، زیرا این ماده غذایی به آرام شدن دریچه اسفنکتر پایینی مری کمک میکند و در نتیجه فرد با بازگشت اسید به مری مواجه میشود.
برای دیدن مطالب بیشتر در مورد سوزش سر دل اینجا را کلیک کنید
ناشنوایی زمانی اتفاق می افتد که هرکدام از بخشهای گوش به درستی کار نکنند. ناشنوایی یک نقص مادرزادی شایع است. نقصهای مادرزادی تغییرات ساختاری هستند که در هنگام تولد وجود دارند و میتوانند در هر قسمتی از بدن دیده شوند. این نقصها ممکن است ظاهر یا کارکرد بدن و یا هر دو را تحت تأثیر قرار دهند. نقصهای مادرزادی همچنین میتوانند منجر به مشکلاتی در سلامت عمومی، رشد بدن یا کارکرد آن شوند. سالانه در آمریکا ۳ تا ۱۰۰۰ نوزاد (کمتر از یک درصد) با نوعی نقص شنوایی متولد میشوند.
وقتی نوزادی ناشنوا متولد میشود، ناشنوایی مادرزادی دارد. ناشنوایی میتواند در طول دوران نوزادی، کودکی یا بزرگسالی هم ایجاد شود.
نشانههای ناشنوایی چیست؟
نشانههای ناشنوایی در نوزادان میتواند موارد زیر باشد:
⚠️ با صداهای بلند یکه نمیخورد.
⚠️ پس از شش ماهگی به سمت صدا برنمیگردد.
⚠️ تا یک سالگی تک کلمههایی مثل ماما یا بابا نمیگوید.
⚠️ وقتی شما را میبیند سر خود را بر میگرداند، اما وقتی صدایش میزنید واکنش نشان نمیدهد
⚠️ برخی صداها را میشنود و برخی دیگر را نه
اگر نوزاد شما در هر زمانی نشانههای نقص شنوایی را بروز داد، با پزشک تماس بگیرید تا شنوایی او را چک کند.
از کجا متوجه شوید که نوزاد نقص شنوایی دارد؟
تمامی نوزادان قبل از یک ماهگی باید غربالگری شنوایی شوند. اکثر نوزادان در هنگام تولد و قبل از ترخیص از بیمارستان، طی غربالگری بدو تولد، تست شنوایی میدهند. غربالگری بدو تولد بیماریهای جدی اما نادر و عمدتاً قابل درمان را در هنگام تولد بررسی میکند. این غربالگری شامل خون، شنوایی و قلب میشود.
اگر غربالگری بدو تولد مشکلی را نشان دهد، همیشه به این معنی نیست که نوزاد شما ناشنوایی دارد. اما باید در اسرع وقت و قبل از سه ماهگی یک تست کامل شنوایی را انجام دهد. تست شنوایی کامل به پزشک کمک میکند ناشنوایی نوزاد را تشخیص دهد. اگر نوزاد شما ناشنوایی دارد، باید سریعاً درمان را آغاز کرد.
بزرگترین عامل خطر برای ابتلا به زگیل تناسلی در دهان ، رابطه جنسی دهانی یا تماس دهان به دهان با افراد آلوده به این ویروس است. در حال حاضر بررسیها در مورد تمامی عوامل خطر ساز برای ابتلا به زگیل تناسلی دهانی ادامه دارد، با این حال بعضی از عوامل خطر شناخته شده عبارتند از:
استفاده نکردن از ابزارهای محافظتی مناسب در روابط جنسی دهانی
بوسههای عمیق
تعدد شرکای جنسی
مصرف سیگار یا فرآوردههای دیگر تنباکو
شروع فعالیتهای جنسی از سنین پایین
مصرف الکل
به اشتراک گذاشتن نوشیدنی و ظروف با دیگران
زگیلهای تناسلی در دهان به چه صورت ظاهر میشوند؟
زگیلها میتوانند به صورت جوشها یا تودههای گل کلم مانند با چینها و برآمدگیها ظاهر شوند. این زگیلها میتوانند در بیرون یا اطراف دهان فرد ایجاد شوند. در بیشتر موارد، زگیلها سفید هستند، با این حال در بعضی موارد میتوانند صورتی یا خاکستری باشند. این زگیلها معمولا دردناک هستند و میتوانند آزاردهنده باشند.
درمان زگیل تناسلی در دهان
در حال حاضر هیچ درمان کاملی برای رهایی از ویروس پاپیلومای انسانی یا کاهش رشد فوری زگیلهای ناشی از این ویروس وجود ندارد. با این حال مواردی نظیر داروهای موضعی تا عملهای جراحی برای کاهش رشد زگیلهای تناسلی پیشنهاد میشوند. بعضی از پزشکان از انجماد با نیتروژن مایع برای منجمد کردن و جلوگیری از رشد زگیلها استفاده میکنند.
معمولا زمانی که زگیلهای تناسلی تشخیص داده میشوند، آزمایش فرد برای ویروس پاپیلومای انسانی به مدت هشت تا دوازده ماه ادامه پیدا میکند تا این که عفونت به طور کامل برطرف شود یا تشخیص آن در نمونههای DNA امکان پذیر نباشد.
تشویق، فرآیندی از تقویت رفتارهای مطلوبی است که معمولا از طریق پاداش انجام میشود.
تشویق مثبت و منفی
در تشویق، میزان رفتار مطلوب، از طریق پاداشدادن (تشویق مثبت) یا حذف محرکی ناخوشایند (تشویق منفی) خیلی سریع بعد از هر رفتار، افزایش مییابد. موزدادن به میمون برای انجام ترفندی، تشویق مثبت بهحساب میآید و حذف سروصدای ناخوشایند و پیوسته زمانیکه موش دکمه را فشار میدهد، مثالی از تشویق منفی است.
تشویق بهعنوان ابزار مدیریتی
در مفهوم مدیریت، تشویقکنندهها شامل: افزایش حقوق، پاداش، ارتقای شغلی، درآمد متغیر، ساعتهای کاری منعطف و مرخصی با حقوق میشود. یکی از رایجترین تکنیکهای تشویق مثبت، برنامه تشویقی است. برنامه تشویقی، طرحی است که برای بهبود و تشویق فعالیتها و رفتارهای مشخص و نتایج کاری کارمندان در مدت زمانی تعریفشده استفاده میشود. برنامههای تشویقی میتواند باعث کاهش جاگزینکردن کارمندان، افزایش روحیه و وفاداری، بهبود سلامتی، ماندن کارمندان بیشتر در شرکت و انگیزهدادن به کارمندان برای انجام فعالیتهای روزانه شود. انگیزهدادن به کارمندان میتواند به درآمد کسبوکار و افزایش بازدهی کمک کند. مدیرها مسئول تشخیص رفتارهایی هستند که یا باید بهبود پیدا کنند و یا باید کارمندان را از انجام آنها دلسرد کنند. البته در همین حین باید بهدقت اهداف سازمانی را هم بررسی کنند. اگر مجازاتکردن و پاداشدادن در راستای اهداف سازمان باشد، باعث ایجاد فرهنگ و محیط کاری میشود که آن اهداف را دربر دارد.
مثالی از نظام تشویقی
یک تیم فروش فناوری اطلاعات (IT) را در نظر بگیرید. بزرگترین هدف این تیم، فروش نرمافزارهای جدید به کسبوکارهای دیگر است. مدیر این تیم ممکن است بر این موضوع تأکید داشتهباشد که محصولاتشان را به کسبوکارهایی بزرگ (قراردادهای بزرگ) بفروشند. برای رسیدن به این هدف، او به اعضای تیم برای قراردادبستن با شرکتی که بیشتر از ۵۰۰۰ کارمند دارد، پاداش میدهد. او به ازای هر قرارداد ۵ درصد حق کمیسیون از کل حجم فروش را به آنها میدهد. این پاداش باعث تشویق رفتاری میشود که قراردادهای بزرگ را محتمل میسازد و به اعضای تیم انگیزه میدهد تا با قدرت به سمت اهداف کار کنند و در نتیجه باعث افزایش تعداد قراردادهای بزرگ شوند.
ویژگیهای برنامه تشویقی موفق
برای اینکه به آسانی برنامهای سودمند ایجاد شود باید هرکدام از ویژگیهای برنامه تشویقی با علایق هر شرکتکننده متناسب باشد. هر برنامه تشویقی موفق باید دارای قوانین مشخص و تعریفشده، پاداشهای مناسب، استراتژیهای ارتباطی مؤثر و معیارهای سنجش موفیت باشد. زمانیکه هر کدام از این ویژگیهای برنامه با مخاطب هدف سازگار شد، شرکتها بهتر میتوانند شرکتکنندگان برنامه را جذب کنند و بازدهی کلی برنامه را ارتقا دهند.
بعضی داروها نیز در 25% موارد می توانند منجر به ناتوانی جنسی شوند همانند:
1- بعضی از داروهای ضد فشارخون (مثل هیدروکلرتیازید، پروپرانولول)
2- داروهای ضد افسردگی (مثل آمی تریپتلین، فلوکستین)
3- داروهای بیماری های اعصاب
4- داروهای ضد هورمون های مردانه (مثل فلوتامید، سیپروترون استات)
5- سایمتیدین (داروی درمان زخم معده)
6- داروهای شیمی درمانی (مثل سیکلوفسفامید و متوترکسات)
7- مورفین
عوامل بروز ناتوانی جنسی
عوامل خطری که می توانند در بروز ناتوانی جنسی نقش داشته باشند شامل موارد زیر است:
⛔ دیابت
⛔ بالا بودن فشارخون
⛔ بیماری قلبی عروقی
⛔ بالا بودن کلسترول خون
⛔ بزرگی خوش خیم پروستات
⛔ بالا بودن شاخص توده بدن BMI>30 kg/m2
⛔ کم تحرکی
⛔ کشیدن سیگار
⛔ استفاده از داروهای پایین آورنده فشارخون
⛔ استفاده از داروهای ضد افسردگی
⛔ اختلالات تیروئیدی
⛔ اختلالات سیستم عصبی
⛔ اختلالات هورمون های جنسی
⛔ آسیب و ضربه به نخاع و ستون فقرات
⛔ جراحی یا اشعه درمانی در ناحیه لگن
⛔ آسیب و ضربه به دستگاه تناسلی
نکته مهم: از آنجایی که خیلی از اوقات ناتوانی جنسی با بیماری قلبی عروقی همراه می باشد لذا بیمارانی که دچار ناتوانی جنسی می شوند حتما می بایستی از نظر قلبی عروقی بررسی شوند. فردی که دچار ناتوانی جنسی شده است بر حسب مورد ممکن است نیاز به مشاوره توسط متخصصین ارولوژیست، روانپزشک، قلب و عروق، و متخصص غدد پیدا کند.
با داشتن رابطه جنسی با شخصی که به HPV آلوده است، می توانید مبتلا به زگیل تناسلی شوید. این بیماری در طی رابطه جنسی مقعد یا واژن به راحتی گسترش می یابد، همچنین می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی یا سایر لمس های پوستی نزدیک به پوست در طول رابطه جنسی اتفاق افتد. HPV حتی در صورتی که فرد آلوده علائم قابل توجهی نداشته باشد می تواند گسترش یابد.
دکتر محمد جباری، فوق تخصص اورولوژی ترمیمی، در مقاله ای به علت های بروز زگیل تناسلی در مردان پرداخته است که از مهم ترین علل آن به عدم رعایت بهداشت فردی و انجام روابط جنسی پر خطر خارج از خانواده اشاره کرده است.
نشانه های زگیل تناسلی در آقایان
اغلب مردانی که مبتلا به زگیل تناسلی می شوند، علائمی مشخصی ندارند و در برخی از آن ها زگیل یا گوشت اضافه مشخص است.
زگیل تناسلی در مردان در محل های زیر می تواند بروز پیدا کند:
آلت تناسلی
بیضه ها
مقعد
کشاله ران و ران
زبان و سقف دهان
زگیل تناسلی کوچک یا بزرگ، تخت یا برآمده یا به شکل گل کلم و به صورت تکی یا چند تایی پدیدار می شوند. جالب است بدانید که درد زگیل تناسلی تقریباً حس نمی شود اما به هر حال می تواند احساس ناخوشایندی را ایجاد کند.
آیا زگیل تناسلی باعث سرطان می شود؟
خیر، زگیل تناسلی مبنای ویروس دارد و ربطی به توده های سرطانی ندارد اما تأثیر مخرب عفونت ها بر بدن می تواند باعث کاهش سطح ایمنی بدن و ایجاد سرطان شود. پزشک ممکن است حتی تا یک سال پس ابتلای فرد به اچ پی وی، نتواند سرطان را تشخیص دهد زیرا سرعت تغییراتی که ویروس HPV در سلول ها به وجود می آورد، بسیار کند است. سرطان هایی که می توانند در اثر زگیل تناسلی به وجود آیند عبارتند از:
سرطان مقعد با علائم:
خونریزی، درد، بیحالی و خارش مقعد
تورم غدد لنفاوی در ناحیه مقعد و کشاله ران
تغییر در عادات گوارشی یا شکل مدفوع
سرطان آلت تناسلی با علائم:
تغییر بافت آلت تناسلی، مانند تغییر رنگ، نازک شدن پوست و بازسازی بافت
خال یا زائده گوشتی دردناک یا بدون درد بر روی آلت تناسلی که احتمالاً با خونریزی همراه است.
در بروز این زخم ها نوروپاتی محیطی ناشی از بیماری شریان های محیطی وجود داشته اما هیچ گونه ایسکمی مشاهده نمی شود.
زخم ایسکمیک
زخم های ایسکمیک هنگامی بروز می دهند که فرد به بیماری شریان های محیطی مبتلا بوده اما به نوروپاتی محیطی دچار نمی باشد.
زخم نوروایسکمیک
این موارد هنگامی بروز می دهند که فرد به هر دوی بیماری شریان های محیطی و نوروپاتی محیطی ناشی از دیابت ابتلا دارد.
تشخیص درست و شناسایی عامل زخم دیابتی به دلیل تاثیر گذاری بر برنامه درمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است.
عوامل خطر
همانگونه که قبلا اشاره شد، نوروپاتی محیطی ناشی از دیابت و بیماری شریان های محیطی دو عامل خطر مهم برای بروز زخم پای دیابتی هستند.
دیگر عوامل خطر شامل مصرف سیگار، کنترل نامناسب قند خون و سابقه ابتلا به زخم پا می باشند. علاوه بر این موارد، برخی گروه های جمعیتی از جمله موارد زیر از نظر ابتلا به زخم پای دیابتی در معرض خطر بالا تری قرار دارند:
بومیان آمریکایی
آمریکاییان آفریقایی تبار
اسپانیاییها
مردان مسن
افراد دیابتی وابسته به انسولین
افراد مبتلا به مشکلات چشمی، قلبی و کلیوی مرتبط با دیابت
علائم و نشانه ها
علائم و نشانه های زخم پای دیابتی شامل موارد زیر می شوند:
پدیدار شدن ترشحات بر روی جورابها
قرمزی و تورم
بوی بد (در صورت پیشرفت قابل توجه زخم)
گزینه های جراحی
بسیاری از زخم های پای دیابتی بدون نیاز به جراحی قابل درمان هستند. با این حال، امکان دارد در موارد زیر نیاز به انجام جراحی باشد:
برداشت فشار از ناحیه مبتلا از جمله تراشیدن یا خارج کردن استخوان
اصلاح بد شکلی هایی همچون انگشت چکشی، انحراف شست پا و برآمدگی استخوانی جنب شست پا
درمان عفونت هایی همچون استئومیلیت با خارج کردن استخوان عفونی
مدت التیام زخم بسته به عوامل زیر می تواند از چندین هفته تا چندین ماه متغییر باشد:
محل و اندازه زخم
میزان تورم
فشار وارد شده بر زخم ناشی از راه رفتن یا ایستادن
مشکلات گردش خون
مقدار قند خون
برای دیدن مطالب بیشتر در مورد زخم پای دیابتی اینجا را کلیک کنید
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
دکتر محمد امانی فوق تخصص گوارش و کبد درمان بیماریهای ریفلاکس ، معده، کبد چرب، هپاتیت ها، بیماری های التهابی روده کرون و کولیت اولسروز. کولیت عصبی فعالیتهای علمی و آموزشی دارنده گواهینامه اندوسکوپی پیشرفته از فرانسه هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هیات علمی پژوهشکده گوارش و کبد مسئول آموزش دوره فوق تخصصی گوارش بیمارستان شریعتی نماینده و کارشناس انجمن گوارش ایران در برنامه های رادیویی و تلویزیونی کارشناس برنامه مجله سلامت رادیو سلامت کارشناس برنامه های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران عضویتها عضو هیات مدیره انجمن سلیاک ایران عضو انجمن گوارش و کبد ایران عضو کارگروه درمان بیماران آشالازی با استفاده از بالون و بوتاکس معاون مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش عضو کارگروه سرطان روده بزرگ و انجام پولیپکتومی عضو مرکز خیریه حمایت از کودکان سرطانی اردبیل پزشک همکار در مراکز خیریه سازمان حج و اوقاف جنوب تهران
اگر تصمیم گرفته اید که تزریق لب داشته باشید در ادامه ۱۸ نکته ای که باید قبل از تزریق بدانید را برای شما آورده ایم.
۱) مانند یک نقاش و رنگ هایش، هر پزشکی نیز دارای فرمول مورد علاقه ای است که از آن استفاده می کند. ساده ترین و طبیعی ترین ماده ی موقت، اسید هیالورونیک (HA) است.
۲. اگر به هر دلیلی از این مواد خوشتان نیامد می توانید آن ها را پاک کنید و از بین ببرید. از آنجا که اسید هیالورونیک (HA) دائمی نیست، پزشک شما می تواند یک آنزیم پاک کننده به نام هیالورونیداز را تزریق کند. اگر از نتایج اولیه ناراضی هستید، این آنزیم می تواند در پنج دقیقه ژل را از بین ببرد.
۳. قیمت تزریق ژل لب بسته به برند آن متفاوت است و به صورت میانگین از ۲/۵۰۰/۰۰۰ تا ۳/۷۰۰/۰۰۰ هزار تومان می باشد.
توجه : در حال حاضر به علت نواسانات قیمت دارو، هزینه ها تقریبی می باشند. لطفا یک روز قبل از مراجعه به صورت تلفنی قیمت ها را استعلام بفرمایید.
۴. پرکننده های HA در حدود ۶ تا ۱۸ ماه ماندگاری دارند. اما اگر پوست بدنتان نازک باشد، فرمول سریعتر متابولیزه می شود و تزریق به مدت طولانی ادامه نخواهد یافت. البته رفتارهای مخاطره آمیز مثل استفاده مداوم از آفتاب، سولاریوم و دخانیات سبب از بین رفتن اثرات هیالونیک اسید خواهد بود.
۵. نتایج را تقریبا بلافاصله خواهید دید. لب های شما در ابتدا کمی متورم می شوند، اما شما می توانید اثرات پرکننده ها را خیلی سریع مشاهده کنید. بگذارید لبها ۲۴ ساعت آرام شوند. سپس خواهید دید لب هایتان برای چند ماه آینده پر خواهد بود.
۶. تزریق ژل لب اگر به درستی انجام شود، ظاهری زیبا و در عین حال طبیعی را برای شما به ارمغان می آورد .
۷. در آغاز روش، ابتدا احساس سفتی و فشار می کنید و سپس پس از تزریق می سوزد و تیر می کشد. پس از آن، دکتر لب های شما را ماساژ داده و به مدت ۱۰ دقیقه یخ روی آن قرار داده و سپس به کارهای روزمره تان برسید.
۸. شما می توانید انتخاب کنید که قبل از تزریق ژل لب ها از بی حسی موضعی استفاده شود یا خیر. پزشک می تواند در اطراف لب ها با تزریق به لثه (مانند دندانپزشکی) آن ناحیه را بی حس کند که سوزن بی حسی بسیار نازک است و آن را احساس نمی کنید.
۹. این روش حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد و بعد از ۱۵ دقیقه شروع به تحلیل رفتن می کند. بعدا می توانید زندگی روزمره خود را دنبال کنید، اما نباید هیچ برنامه ای بزرگ (مثل یک عروسی یا یک رویداد مهم) برای حداقل سه روز آینده داشته باشید (احتمال کبودی و سفت شدن).
۱۰. شما نباید در روز انجام تزریق لب ورزش کنید. به ویژه باید از فعالیت هایی که موجب افزایش جریان خون به صورت شما می شوند، اجتناب کنید مانند ماساژ صورت.
۱۱. لازم نیست که در تمام نقاط لب تزریق کنید بلکه می توانید انتخاب کنید که در کدام قسمت ها می خواهید تمرکز داشته باشید. تصمیم گیری این که آیا می خواهید هر دو لب، فقط لب پایین و یا وسط لب بالا را انجام دهید با شما است. اما پزشک با تجربه ی بالایی که در این زمینه دارد بهتر می تواند شما را راهنمایی کند.
۱۲. برای تزریق ژل لب ها، فقط باید پیش پزشک با تجربه رفت. تجربه پزشک در حیطه تزریق بسیار مهم است. برای اجتناب از یک کار اشتباه، بهتر است نزد متخصصانی که در این روش خاص تجربه دارند، بروید.
باید بدانید که دستپاچگی می تواند دلیل فشار خونی باشد ،که شناخته نشده است اما فاکتور هایی وجود دارد که بر ظاهر آن تاثیر میگذارد که شامل:
تاریخچه خانوادگی در داشتن فشار خون بالا
سن بالای 60 سال
استرس زیاد، مشکلات عصبی و خشونت مداوم
اضافه وزن زیاد و چاقی
مصرف مواد غذایی با چربی اشباع بالا
نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی
مصرف سیگار
خوردن غذا هایی مملو از سدیم
داشتن سبک زندگی بی تحرک
بیماری دیابت
روش های تنظیم کننده فشار خون
امروزه هر فرد برای جلو گیری از تاثیرات جبران ناپذیر این قاتل خاموش باید اطلاعات کافی داشته باشد. متاسفانه فشار خون بالا در جوامع امروزی همه گیر شده است و بیش از 30 درصد ایرانیان با یکی از انواع فشار خون درگیر هستند، عارضهای که با تغذیه مناسب و روش های کنترل فشار خون قابل حل است. اما در صورت درمان نشدن میتواند به مرگ زودرس، نابینایی،نارسایی کلیه و قلب و افزایش خطر سکته قلبی منجر شود.
توصیه های 8 گانه تنظیم کننده فشارخون
به طور کلی 8 توصیه اصلی برای تنظیم و ثابت نگه داشتن فشار خون به بیماران می شود.
1- وزن کم کنید :
اغلب، فشارخون با افزایش وزن رابطه تنگاتنگی دارند. هر چه وزن تان بالا برود، فشار خون تان هم بالاتر خواهد رفت .
2 – بطور منظم و مستمر ورزش کنید :
فعالیت بدنی مستمر از این جهت ضروری و مهم محسوب میشود که در صورت قطع آ ن و عدم تحرک فشار خون تان مجدد افزایش خواهد یافت . حتی اگر در حال حاضر هم فشار خون شما طبیعی و ایده آل است ورزش می تواند مانع ابتلای شما به بیماری فشار خون در آینده شود.
3 – از یک برنامه غذایی سالم پیروی کنید:
استفاده از رژیم غذایی که مملو از غلات کامل سبوس دار، میوه ها و سبزیجات تازه، فراورده های لبنی کم چرب و بدون چربی های اشباع شده و کلسترول باشد می تواند به طرز چشمگیری فشار خونتان را کاهش دهد .
4-مصرف سدیم موجود در رژیم غذایی تان را کاهش دهید :
حتی کاهش اندکی سدیم از رژیم غذایی می تواند به سلامت قلبتان کمک کند و میزان فشار خون را کاهش دهد.
5- سیگار کشیدن را ترک کنید :
کشیدن هر نخ سیگار رابطه مستقیمی با افزایش فشار خون دارد. پس برای حفظ جان خودتان هم که شده سیگار کشیدن را ترک کنید تا فشارخونتان به میزان عادی و طبیعی بازگردد.
6-مصرف کافئین را محدود کنید :
جالب است بدانید مصرف کافئین در افرادی که به طور منظم و دائمی از آن استفاده می کنند، بی تاثیر است و هیچ گونه تاثیری در بالا رفتن میزان فشار خونشان نخواهد داشت. با این حال مصرف طولانی مدت کافئین می تواند تاثیر گذار باشد و منجر به ایجاد کمی افزایش فشار خون در فرد مصرف کننده شود.
7- استرس خود را کاهش دهید
مطمئنا یکی از اصلی ترین دلایل افزایش فشار خون استرس مزمن است.
8-فشار خونتان را در منزل کنترل کرده و به طور منظم به پزشک مراجعه کنید:
اندازه گیری و کنترل فشار خون در منزل می تواند یکی از تاثیرگذارترین عوامل کاهش فشار خون باشد. در حقیقت این موضوع به بیمار و متخصصتان کمک می کند نظارت بهتر و بیشتری روی سلامت تان داشته باشید. علاوه بر این، مراجعه به موقع به پزشک متخصص قلب و عروق یکی از نکات کلیدی در کنترل و کاهش فشارخون خواهد بود.
به محلی که معمولا جوش میزند توجه کنید. نظریهای به اسم نقشهگذاری صورت وجود دارد که بر اساس محل جوش، علت را تشخیص میدهد. مثلا در طب سنتی چینی، ضعف یا مسمومیت در یک اندام یا غده منجر به ایجاد جوش در نقاط به خصوصی از پوست میشود. از این نظریه برای تشخیص علت جوشها استفاده کنید.
جوش بین ابروها
آیا روز گذشته فستفود مصرف کردهاید؟ غذاهای چرب به جوشهای این ناحیه مربوط است. تا جای ممکن غذاهای سالم مصرف کنید. علت احتمالی دیگر مصرف الکل زیاد است.
جوش روی گونهها
اگر ساعات زیادی را در ترافیک شهری یا در معرض هوای آلوده سپری کردهاید، احتمالا علت جوشهای گونه همین است. هوای داخل خانه میتواند آلودهتر هم باشد. بنابراین از گیاهان خانگی برای تصفیه هوا استفاده کنید. حساسیت سیستم تنفسی هم علت دیگری است. چسباندن تلفن همراه به صورت در حین مکالمه میتواند جرم را به این ناحیه منتقل کند. همیشه قبل از خواب صورت را کاملا بشویید تا از شر آلودگی خلاص شوید. گاهی جوشهای این ناحیه نشانی از مصرف زیاد قند است.
جوش های خط رویش مو و پیشانی
جوش در این نواحی به جوشهای پیشانی معروف است. علت آن میتواند استفاده از بعضی محصولات مو باشد که در این صورت به آن جوش پمادی گفته میشود و انواع پوستها را درگیر کرده و هم در زنان ایجاد میشود، هم در مردان. محصولات روغنی و چرب منافذ پوست را مسدود کرده و ایجاد جوش میکند.
ترکیبات خاصی در محصولات نرمکننده مو هم سبب جوش میشود که شامل سیکلوپنتازیلوکسان، دایمتیکون، PV/DMAPA، آکریلاتها، پانتنول، سیلیکون، کواترنیوم 70، روغنها و پترولاتوم است. استفاده از فرمولاسیونهای سادهتر و اجتناب از مصرف این ترکیبات در محصولات مراقبت از مو از ایجاد جوش در ناحیه خط رویش مو جلوگیری میکند.
جوش در ناحیه T: پیشانی، بینی و چانه
غدد سبوسهای، سبوم تولید میکند که مادهای چرب برای مرطوب کردن و محافظت از پوست است. تولید بیش از حد سبوم سبب جوش میشود. نوجوانان بیشتر در ناحیه U که شامل گونهها و چانه است جوش میزنند.
جوش خط فک
جوش های خط فک معمولا با لمس و ترکاندن بدتر میشود. علت جوشهای اطراف دهان میتواند استفاده مداوم از رژ یا بالم لب باشد. اگر رژ را کاملا روی لب میزنید مشکلی نیست. اما اگر اطراف لب هم میزنید سبب عدم تنفس پوستی و بدتر شدن جوش میشود.
زمان ایجاد جوش
پیگیری زمان ایجاد جوش هم در تشخیص علت میتواند کمککننده باشد.
جوش زدن صورت اول صبح
اگر اول صبح جوش زدید چند علت میتواند دخیل باشد. اول اینکه شاید فراموش کردهاید که صورتتان را قبل از خواب بشویید. دوم اینکه ممکن است برای شام چیزی خورده باشید که به خوبی هضم نشده است. بلافاصله قبل از خواب شام خوردن هم علت دیگری برای ایجاد جوش اول صبح است.
جوش زدن صورت در بعد از ظهر
جوش های هورمونی اغلب در این زمان ظاهر می شوند.. اگر به زمان عادت ماهانه خود نزدیک میشوید هورمونها دخیل است. گاهی هم علت آرایش و مرطوبکنندهای است که مصرف میکنید. ترکیبات لوازم آرایش و محصولات مرطوبکننده خود را چک کنید. روغنهای معدنی، پروپیلین گلیکول، دایمتیکون و غیره مانند سدی برای به دام انداختن باکتریهای پوستی عمل کرده و ایجاد جوش میکنند.
جوش زدن صورت در عصرگاه
آیا بعد از کار، قبل از ورزش یا آشپزی صورتتان را شستهاید؟ به یاد داشته باشید که در تمام طول روز پوست در معرض آلودگیهای هواست. مواد آرایشی هم روی صورت نشسته و عامل دیگری برای جوش است. به محض اینکه وارد خانه میشوید صورت خود را شسته و مرطوبکننده بزنید.
سنگ شکنی برون اندامی با امواج برای چه کسی مناسب است؟
SWL برای درمان سنگ های موجود در کلیه و میزنای استفاده می شود. در این روش امواج شوک با استفاده از اشعه ایکس یا امواج فراصوت جهت تعیین موقعیت دقیق سنگ، بر روی سنگ متمرکز می شوند. تابش مکرر امواج شوک بر روی سنگ کلیه معمولا سبب شکستن آن به قطعات کوچک می شود.
این قطعات سنگی کوچک تر ظرف چند هفته از طریق ادرار دفع می شوند. به دلیل ناراحتی احتمالی ایجاد شده به وسیله امواج شوک و همچنین نیاز به کنترل تنفس در حین فرایند، اغلب به نوعی از بیهوشی نیاز می باشد. SWL اغلب بر روی سنگ های سخت از جمله سیستین، برخی انواع سنگ های کلسیم اوکسالات، کلسیم فسفات و همچنین سنگ های بسیار بزرگ موثر نمی باشد.
مراقبت پس از جراحی سنگ کلیه SWL
با استفاده از SWL، ممکن است فرد قادر باشد تا در همان روز عمل به خانه مرخص شود. احتمال دارد، فرد پس از دو تا سه روز قادر باشد که فعالیت های عادی خود را از سر گیرد. همچنین، امکان دارد به بیمار یک صافی داده شود تا سنگ های دفع شده را جمع کند. این قطعات سنگی جهت آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شوند.
با اینکه SWL به صورت گسترده استفاده شده و بسیار ایمن در نظر گرفته می شود، باز هم می تواند سبب ایجاد عوارض جانبی شود. ممکن است فرد برای چند روز پس از درمان در ادرار خود خون داشته باشد. اغلب قطعات سنگی بدون ایجاد درد عبور می کنند. قطعات بزرگ تر ممکن است در میزنای گیر کرده، درد ایجاد کرده و به دیگر فرایند های برداشت سنگ نیاز داشته باشند.
یورتروسکوپی
این فرآیند سنگ هایی که در کلیه ها و مجاری ادراری هستند را درمان میکند. پزشک شما از یک دوربین ظریف و انعطاف پذیر استفاده میکند تا سنگ را پیدا کرده و آن را خارج کند. هیچ برشی روی پوست شما ایجاد نخواهد شد. شما طی این فرایند بیهوش خواهید بود.
پزشکتان این دوربین را از طریق مثانه و مجاری ادراری به کلیه می رساند. پزشک از یک وسیله سبد مانند استفاده میکند تا سنگ های کوچک را خارج کند. اگر سنگ بزرگ بود، پزشک از طریق دوربین لیزری به سنگ می تاباند تا آن ها را بشکند. معمولا شما میتوانید همان روز به خانه بازگردید.
ممکن است پزشک برای کمک به تخلیه ادرار از کلیه به مثانه شما یک استنت در مجرای ادراری تان قرار دهد. شما ۴ تا ۱۰ روز بعد باید برای خارج کردن استنت دوباره به پزشک مراجعه کنید.
بعضی از استنت ها در انتهای خود رشته ای دارند که میتوانید خودتان آن ها را خارج کنید. حتما تمام دستوراتی که پزشکتان به شما داده است را در خارج کردن استنت به دقت انجام دهید.
مشکلات ممکن بعد از یورتروسکوپی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
عفونت
تنگ شدن مجرای اداری
خون ریزی
جراحی باز سنگ کلیه
با توجه به پیشرفت انواع روش های کم تهاجمی که در بالا به آنها اشاره کردیم، برای سنگ کلیه ندرتا از جراحی باز استفاده میکنند. اما اگر سنگ کلیه شما خیلی بزرگ باشد یا به وسیله دیگر درمان ها شکسته نشود، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
همچنین ممکن است در موارد زیر جراحی کمک کننده باشد:
یکی از سنگ ها در حالب گیر کند
درد بسیار زیادی داشته باشید
سنگ جریان ادرار شما را مسدود کند
خون ریزی یا عفونت داشته باشید
به شما چیزی می دهند تا حین این فرآیند هوشیار نباشید. جراح برشی روی پهلو و در کلیه شما ایجاد میکند. پزشک از طریق این برش سنگ را خارج میکند. برای کمک به تخلیه ادرار در حالب استنت قرار داده میشود.
ممکن است نیاز باشد که چند روز در بیمارستان بمانید. بین ۴ تا ۶ هفته زمان لازم است تا بعد از جراحی باز بهبودی کامل بدست آورید. با پزشک خود صحبت کنید
مطمئن شوید که فواید و مضرات هر روش درمانی را کاملا می دانید.
پنج علت جوشهای ناگهانی و راهحل مقابله با آن در زیر بیان شده است.
هورمونها
نوسانات هورمونی یکی از بزرگترین عوامل مؤثر در مشکلات پوستی است. استروژن، پروژسترون و تستوسترون نمونهای از این هورمونهاست. اندروژنها (گروهی از هورمونهای جنسی مردانه مانند تستوسترون) میتواند منجر به تولید زیاد سبوم در پوست شود. اگر این هورمونها در تعادل با هورمونهای زنانه مانند استروژن و پروژسترون نباشد، سبب افزایش تولید چربی پوست میشود.
حمله جوش با کاهش دادن تولید این چربی قابل کنترل است. از آنجا که نوع پوست و بدن هر کس متفاوت است، هیچ راه یکسانی برای کنترل جوش برای همه وجود ندارد. زنانی که به دلیل مصرف قرص های ضدبارداری جوش میزنند میتوانند یک هفته قبل از پریود شدن بیشتر از محصولات ضدجوش مانند شویندهها، پدهای صورت و کرمهای موضعی حاوی سالیسیلیک اسید، گلیکولیک اسید و بنزوئیل پروکساید استفاده کنند.
استفاده از ماسک و کاهش چربی پوستی از یک هفته قبل از آغاز پریود بسیار کمککننده است. از ضدجوشهای لایهبردار حاوی سالیسیلیک اسید، بنزوئیل پروکساید، گلیکولیک اسید، رتینوئید، تونرهای لایهبردار و ماسک خاکرس استفاده کنید.
استرس
استرس سبب ترشح هورمونهای کورتیزول میشود. افزایش تستوسترون سبب تولید چربی بیشتر از غدد چربی شده و خطر عفونت باکتریایی در منافذ پوستی را افزایش میدهد. با حمله جوش، کاهش اعتماد به نفس هم سبب استرس بیشتر شده که سبب تداوم این حمله به دلیل افزایش هورمونهای کورتیزول و ادامه این چرخه معیوب میشود.
استفاده از محصولات آرایشی نامناسب
به ترکیبات موجود در محصولات مراقبت از پوستی که استفاده میکنید توجه کنید. این محصولات باید فاقد بو و غیرکامدوژنیک باشد. مهم است که نوع پوست خود را شناخته و از محصولاتی که مناسب پوست شماست استفاده کنید. استفاده از محصولات اسیدی حاوی سالیسیلیک اسید و گلیکولیک اسید برای کاهش چربی پوست در افرادی که نوسانات هورمونی دارند بسیار مفید است.
استفاده از بتاهیدروکسی اسید (سالیسیلیک اسید) یا لایهبردارهای حاوی سالیسیلیک اسید سبب باز شدن منافذ بسته پوست میشود و برای لایهبرداری و برداشتن سلولهای پوستی مرده درون منافذ بسیار مفید است. سالیسیلیک اسید ضد التهاب است و سبب کاهش قرمزی جوش میشود. بنابراین اگر حمله جوش داشتید، به محصولاتی جدید پوستی که استفاده میکنید دقت کنید.
رژیم غذایی
بعضی غذاها سبب التهاب در بدن و پوست میشود. این غذاها شامل غذاهایی است که شاخص گلیسمیک بالایی داشته و قند و کربوهیدرات بالایی دارد که سبب افزایش انسولین خون میشود. قند و غذاهایی با شاخص گلیسمیک بالا (یعنی غذاهایی که به سرعت هضم شده و به قند تبدیل شده و سطح انسولین خون را ناگهانی بالا میبرد)، سبب التهاب میشود.
غذاهای حاوی قند و چربیهای اشباع مانند نان سفید، آبنبات، غذاهای سرخشده، بستنی، نوشابه و هر مادهای که ترکیب اصلیاش قند است سبب افزایش ناگهانی انسولین خون و التهاب میشود. همین امر سبب افزایش تولید چربی پوست و بسته شدن فولیکولهای پوستی میشود. این غذاها سبب افزایش سطوح آندروژن بدن هم شده که متقابلا سبب نوسان هورمونی و حمله جوش میشود.
عوامل محیطی
تغییر آب و هوا نیازمند تعدیل رژیم غذایی است. در آب و هوای خنکتر یا گرمتر باید از محصولات محافظت از پوست متناسب با آب و هوا استفاده کنید. یعنی در عین اینکه خیلی چرب نباشد، نباید سبب خشکی بیش از حد پوست شود. کیفیت هوا تاثیر زیادی روی پوست میگذارد.
مسائل مختلفی وجود دارند که به ایجاد آکنه در ناحیه چانه و خط فک منجر میشوند. مهم ترین مسئله ای که در ایجاد این جوشها موثر است، تغییرات هورمونی است. در ادامه تلاش میشود مسائلی که میتوانند به ایجاد آکنه چانه و خط فک، خصوصا در سنین بزرگسالی منجر شوند، پرداخته شود:
1. تغییرات هورمونی
جوش زدن چانه و خط فک به طور معمول در زمانهای نزدیک به قاعدگی رخ میدهد. این جوشها معمولا پیش از آغاز چرخه زنان آغاز میشوند، در این زمانها پروژسترون بیشتری در پوست افراد وجود دارد که به حفظ آب در بدن کمک میکند و باعث میشود پوست افراد ظاهر پف کرده ای داشته باشد.
زمانی که این فرآیند رخ میدهد، فشار منافذ پوست افزایش پیدا میکند و مسیر منافذ پوستی باریک تر میشوند. به علاوه روغن موجود در این منافذ به واسطه عدم توازن هورمونها و افزایش تستوسترون در دوره تغییر هورمونی پیش از قاعدگی ضخیم تر میشوند و در نتیجه جوشهای بیشتری بر روی پوست فرد ظاهر میشوند.
زنان به میزان بیشتری در معرض آکنههای خط فک و چانه هستند. این جوشها معمولا به واسطه افزایش هورمونهای مردانه که غدد روغنی را تحریک میکنند ایجاد میشوند. بعضی از زنان در دوران قاعدگی خود با آکنههای بیشتری بر روی پوست خود مواجه میشوند، زیرا سطوح هورمونی بدن در این زمان شروع به تغییر میکند.
2. تماس دست با پوست صورت
عادتهای مشخصی نیز وجود دارند که میتوانند ایجاد آکنه بر روی صورت را تشدید کنند، برای مثال گذاشتن سر بر روی دست برای استراحت میتواند آلودگی و باکتریها را از دستان به صورت منتقل کند. گرمی دستها نیز کمک چندانی به پوست صورت نمیکند و در عوض میتواند محیطی ایده آل برای رشد باکتریها بر روی صورت فراهم کند.
امر مشابهی برای فشار بر روی پوست وجود دارد. اگر فرد از کلاه یا ماسکی استفاده میکند که با کش یا بند به صورت وصل میشود، این موضوع وضعیت بدی برای پوست ایجاد میکند و در نتیجه به ایجاد آکنه کیستی منجر میشود. حتی ابزارهای دندان پزشکی که به شکل بدی روی صورت قرار گیرند نیز میتوانند به ایجاد جوش های صورت بیانجامند.
3. سبک زندگی نامناسب
ممکن است فرد با بررسی جوشهای خط فک خود متوجه شود که این جوشها سفت تر هستند و برخلاف جوشهای دیگر صورت سر سفید ندارند. براساس پزشکی سنتی آیورودا هندوستان، بخش پایینی صورت توسط انرژی کافا دوشا (Kapha dosha) اداره میشود. کافا دوشا انرژی ای است که توسط عناصر زمین و خاک نشان داده میشود.
وقتی انرژی کافا به بیش از حد مورد نیاز افزایش پیدا میکند (به واسطه مسائلی نظیر فشار، مصرف غذاهای نامناسب و مصرف کم آب آشامیدنی)، افزایش وزن، جمع شدن مایعات و آلرژِی در بدن رخ میدهد. این عوامل میتوانند به ایجاد زخمهای التهابی حساس به لمس و عمیق در اطراف نیمه پایینی صورت، خط فک، چانه و گردن منجر شود.
4. مصرف مواد دارویی
داروهایی که افراد مصرف میکنند، نظیر داروهای ضدبارداری، داروهای ضد افسردگی، ویتامینهای بی و کورتیکواستروئیدها میتوانند به ایجاد آکنههای خط فک و چانه کمک کنند.
5. ابتلا به بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک
آکنهها ممکن است علائمی از سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشند. در این بیماری زنان با سطوح بالاتری از هورمونهای مردانه روبرو هستند و کیستهای کوچکی در درون تخمدانهای آنها شروع به رشد میکند.
6. استفاده از محصولات آرایشی بهداشتی نامناسب
مرطوب کنندهها، مواد آرایشی و محصولات مو ممکن است حاوی روغنهای سنگین باشند، این محصولات آرایش میتوانند به مسدود شدن منافذ صورت و ایجاد جوشها منجر شوند.
7. استفاده از تجهیزات ورزشی
استفاده از بعضی تجهیزات ورزشی میتواند ایجاد جوشهای صورت را تشدید کند. برای مثال ممکن است افراد از کلاه ایمنی ای استفاده کنند که با نواری بر روی چانه فرد گیر میافتد، ممکن است فرد از پدهای شانه یا تجهیزات دیگری استفاده کند که در نزدیکی صورت قرار میگیرند. این بندها میتوانند گرما و عرق را در این ناحیه به دام بیاندازند.
8. استفاده از بعضی سازهای موسیقی
ابزارهای موسیقی که در تماس مستقیم با چانه و خط فک قرار میگیرند میتوانند به ایجاد جوشهای این نواحی کمک کنند. سازهایی نظیر ویالون میتوانند به ایجاد جوشهای بیشتر در این نواحی منجر شوند.
9. اصلاح صورت
اصلاح صورت میتواند به ایجاد جوش در نواحی خط فک و چانه کمک کند. اصلاح با تیغ آلوده، به باکتریها اجازه میدهد به پوست وارد شوند، همچنین بعضی از کرمهای اصلاح و روغنها میتوانند منافذ پوست را مسدود کنند. در بعضی موارد، اصلاح صورت میتواند به ایجاد حساسیت بر روی پوست حساس منجر شود و این حساسیت نیز جوشهای جدیدی را بر روی صورت ظاهر میکند.
10. حساسیت پوست به لوازم آرایشی
حساسیت به پوششهای مختلف یا لوازم آرایشی میتواند به ایجاد آکنه بر روی خط فک منتهی شود. خصوصا اگر پوست فرد حساسیت داشته باشد. استفاده از مواد جدید برای شستشوی صورت یا آرایش یا پوشیدن کلاه ایمنی با نوار نگهدارنده و پوشیدن لباسهایی با یقههای تنگ میتوانند شما را با حساسیت پوستی و ایجاد جوشهای جدید مواجه کنند.
11. مشکلات دیگری که میتوانند به ایجاد جوش فک منجر شوند
این موارد، مسائل و بیماری های دیگری هستند که میتوانند به ایجاد جوش بر روی فک افراد منجر شوند:
التهاب: ممکن است فولیکولهای آلوده شده به ایجاد جوشهای قرمز و دردناک منجر شوند.
سلولیت ها: عفونتهای پوستی که در کنار جراحات یا زخمها ایجاد میشوند میتوانند به ایجاد جوش منجر شوند.
درماتیت تماسی: یک واکنش پوستی به محصولاتی است که افراد استفاده یا لمس میکنند، موادی نظیر مواد شوینده لباس یا سطوح ممکن است به ایجاد جوش کمک کنند.
فولیکولیت: به عفونت فولیکولهای مو گفته میشود.
آکنه روزاسه: مشکلی است که موجب قرمزی و جوش زدن صورت میشود.
همانطور که علل تشکیل سنگ کلیه ناشناخته است، اما می توان گفت افرادی با سابقه بیماری سنگ کلیه در خانواده دارای ریسک بیشتری هستند. اختلالات متابولیسمی مشخصی مانند کلیه پلی کیستیک و عفونت مجاری ادراری نیز می تواند در تشکیل سنگ ها مؤثر باشد.
افرادی از تورم مزمن روده رنج می برند نیز مستعد سنگ کلیه در حالب می باشند. عمل بای پس روده یا جراحی باز ممکن است باعث تشکیل سنگ در حالب شود. در این موارد، توصیه می شود مصرف مواد غذایی با اگزالات بالا، مانند چغندر، جوانه گندم، سویا، بادام زمینی، شکلات، سیب زمینی شیرین، اسفناج، ریواس، بامیه و چاه سیاه را محدود کنید. به جای آن می توانید از مارمالاد، تمشک، دل و جگر گوسفندی، کرفس، انگور استفاده کنید.
علائم سنگ حالب
در صورتی که سنگ حالب کوچک باشد، علائمی نخواهد داشت. در صورتی که به اندازه ای بزرگ باشد که موجب انسداد مجرای ادرار شود، جریان ادرار را مسدود کرده و درد شدید در کلیه و نواحی زیر شکم ایجاد خواهد کرد که این درد به کشاله ران نیز منتشر خواهد شد. همچنان که بدن سعی در دفع سنگ کلیه دارد، رنگ ادرار ممکن است صورتی شده و تکرر ادرار در فرد به وجود آید. در حالت ادرار همراه با سوزش و درد خواهد بود. همچنین ممکن است فرد به دلیل عفونت ادراری دچار تب و لرز نیز شود.
تشخیص سنگ حالب
سنگ های کوچک که علائمی ندارند در عکس رادیولوژی دیده می شوند. موادی که باعث تشکیل سنگ ها می شوند نیز با آزمایش ادرار و خون قابل تشخیص هستند. سی تی اسکن مجاری ادراری نیز در برخی موارد توصیه می شود.
درمان سنگ حالب
همواره درمان های غیر جراحی الویت دارند. در صورتی که سنگ به اندازه کافی کوچک باشد، رژیم غذایی روزانه شامل نوشیدن مقدار زیادی آب می تواند به دفع سنگ کلیه از حالب کمک کند. داروهای مسکن برای کنترل درد و داروهای کنترل کننده اسیدیته ادرار نیز تجویز می شود.
برای درمان سنگ های شاخ گوزنی باید ادرار را عاری از باکتری نگاه داشت تا از تشکیل مجدد سنگ کلیه جلوگیری شود. در این صورت مصرف آنتی بیوتیک ها به صورت منظم و مشخص می تواند تجویز شود.
در صورتی که سنگ حالب به اندازه ای بزرگ باشد که سبب بستن مجرای ادرار و درد زیاد و عفونت ادرار شود، جراحی سنگ کلیه ضروری است. امروزه روش های غیر جراحی و اندوسکوپیک برای خارج کردن سنگ وجود دارد که شامل موارد زیر است:
پای شما ممکن است در هنگام فعالیتهای مختلف پیچ بخورد مانند:
راه رفتن یا ورزش کردن روی یک سطح ناصاف
زمین خوردن
انجام ورزشهایی که نیاز به حرکات برگشتی یا چرخش پا دارد مانند دویدن، بسکتبال، تنیس، فوتبال آمریکایی و فوتبال
در طول فعالیتهای ورزشی، وقتی در حال دویدن هستید، ممکن است فرد دیگری پا روی پای شما بگذارد و باعث پیچ خوردن پا شود.
علائم پیچ خوردگی قوزک پا
قوزک پیچخورده درد زیادی دارد. دیگر علائم میتواند شامل موارد زیر شود:
ورم مچ پا
کبودی
حساسیت به لمس
عدم ثبات قوزک. این مشکل زمانی رخ میدهد که رباط کاملاً پاره شده باشد یا مفصل قوزک کامل دررفته باشد.
درمان پیچخوردگی قوزک مچ پا
دکتر رضا نادری، فوق تخصص مچ پا و ارتوپد، معتقد است که تقریباً تمامی پیچخوردگیهای مچ پا بدون جراحی قابل درمان هستند. حتی پارگی کامل رباط هم بدون جراحی قابل درمان است اگر به درستی گچ گرفته شود.
درمان همه انواع پیچخوردگی قوزک پا شامل سه مرحله است.
مرحله اول شامل استراحت، ثابت نگه داشتن قوزک و کاهش ورم است.
مرحله دوم شامل بازگرداندن میزان حرکت، قدرت و انعطاف قوزک است.
مرحله سوم شامل تمرینهای نگهداری و بازگشت به فعالیتهایی است که نیاز به چرخاندن قوزک ندارند. پس از مدتی، میتوان فعالیتهایی انجام داد که نیاز به چرخش ناگهانی و شدید دارند مانند تنیس، بسکتبال یا فوتبال.
دوره نقاهت پیچ خوردگی مچ پا
این برنامه درمان سه مرحلهای میتواند برای پیچخوردگی خفیف دو هفته و برای پیچخوردگی شدید شش تا دوازده هفته طول بکشد.
درمان خانگی پیچ خوردگی مچ پا
برای پیچخوردگی خفیف، پزشک ممکن است درمان خانگی را تجویز کند.
از راه رفتن خودداری کنید و به قوزک پا استراحت دهید.
بلافاصله پس از آسیب دیدگی، باید روی قوزک یخ بگذارید تا ورم نکند. میتوانید سه تا چهار بار در روز و هر بار به مدت 20 تا 30 دقیقه از یخ استفاده کنید. یخ را مستقیم روی پوست قرار ندهید.
انواع مختلف باندهای کشی و مچبندهای طبی مانع حرکت قوزک میشوند و از آن محافظت میکنند.
در 48 ساعت اول، تا آنجا که میتوانید قوزک پا را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید.
دارو درمانی
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن میتوانند به کنترل درد و ورم کمک کنند. از آنجا که این داروها با کاهش ورم و کنترل درد به افزایش عملکرد شما کمک میکنند، برای پیچخوردگیهای خفیف از داروهای آرامبخش بهتر هستند.
درمان غیرجراحی
برخی پیچ خوردگیها به درمانهای دیگری علاوه بر درمان خانگی و دارو نیاز دارند.
عصای زیر بغل. در بسیاری موارد، ورم و درد به مدت دو تا سه روز ادامه دارد. راه رفتن ممکن است سخت باشد و پزشک ممکن است پیشنهاد کند که از عصا استفاده کنید.
بی حرکت نگه داشتن قوزک. در مراحل اولیه بهبودی، حتماً باید قوزک را ثابت نگه داشت و از حرکتهای ناگهانی محافظت کرد. برای پیچ خوردگی درجه دو، یک وسیله پلاستیکی قابل بیرون آوردن مانند کفشهای مخصوص پیچ خوردگی یا آتل مخصوص مچ پا استفاده کنید تا قوزک حرکت نکند. پیچخوردگی درجه سه ممکن است به مدت دو تا سه هفته نیاز به گچ گرفتن داشته باشد.
در اینجا سه تا از بهترین (و ایمن ترین) تمرین ها برای بهبود روند درمان ACL معرفی می شوند:
اسلاید پاشنه
بدون تحمل وزن باعث بهبود دامنه ی حرکتی زانو می شود. با نشستن روی زمین با زانوهای کاملا صاف و کشیده شروع کنید . زانوی صدمه دیده را به آرامی خم کنید و پاشنه خود را روی زمین به سمت خود بکشید. به آرامی پا را به حالت شروع برگردانید و ۱۰ بار تکرار کنید.
انقباضات ایزومتریک عضلات چهار سر ران
این حرکت نیز به صورت نشسته انجام می شود. برای این کار ، لازم است که زانوی صدمه دیده خود را به صورت صاف و کشیده روی زمین قرار دهید و زانوی دیگر را خم کنید. اکنون به آرامی عضله ی چهار سر ران سمت آسیب دیده را بدون حرکت دادن زانو و به صورت در جا و به مدت ۱۰ ثانیه سفت نگه دارید. به مدت ۶-۱۰ ثانیه انقباض را رها کنید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.
خم کردن زانودر حالتدمر
ابتدا روی شکم با زانوهای صاف دراز بکشید. حالا زانوی صدمه دیده ی خود را خم کنید و پاشنه خود را به سمت باسن خود بکشید. پنج ثانیه نگه دارید. شل کنید. سپس ۱۰ بار تکرار کنید.
تمرین های دو هفته اول بعد از عمل رباط صلیبی قدامی
تمرینات انقباضی سبک در ۲ هفته اول برای بازگشت به الگوهای تقویت مناسب عضلات بسیار مهم هستند. در ابتدا مهم است كه همسترینگ و چهار سر ران با هم منقبض شوند.
انقباضات همزمان عضلات زانو
در حالت نشسته با پاهای دراز شده، یک حوله لوله شده یا بالشت زیر زانو قرار دهید. پاشنه پا را به طرف زمین فشار دهید تا همسترینگ شما منقبض شود و در حالی که این فشار را نگه داشته اید ، پشت زانوی خود را به حوله بفشارید تا چهار سر ران شما منقبض شود. این حالت را برای ۱۰ ثانیه حفظ کنید و ۱۰ بار تکرار کنید.
بهتر است که به محض کاهش درد و تورم، تمرین های عضلات اطراف زانو را در حالت تحمل وزن انجام دهید. به این ترتیب که می توانید با استفاده از یک باند در اطراف زانو که به یک پایه میز وصل می شود و صاف کردن زانو در برابر مقاومت باند ، شروع کنید.
انقباض چهارسر در مقابل باند
با یک باند تمرینی که یک سر آن به دور پایه میز و سر دیگر به پشت زانو بسته شده است بایستید. یک قدم به عقب بگذارید تا باند به حالت کشش درآید : زانو را به آرامی خم کنید ، سپس به آرامی آن را در مقابل مقاومت باند صاف کنید. به مدت ۳ ثانیه نگه دارید ، رها کنید و سپس تکرار کنید.
اسکوات دو پا
پاهای خود به اندازه ی عرض شانه باز کنید و انگشتان پا را به سمت جلو بکشید. یک بالش را بین زانوها قرار داده و عضلات ران را به داخل فشار دهید. با خم کردن باسن و فشار دادن باسن به عقب، اسکوات را انجام دهید. پشت خود را صاف نگه دارید و بالش را با زانو فشار دهید. ماهیچه های ران خود را در طول حرکت محکم نگه دارید.
اسکوات تک پا
با یک زانوی خم شده بایستید و یک چوب در این دست خود نگه دارید. زانوی ایستاده خود را صاف کرده و عضلات موجود در ران خود را محکم کنید. عضلات ران خود را محکم نگه دارید، آهسته (۱-۲ ثانیه) زانوی خود را خم کنید – اطمینان حاصل کنید که زانوی شما هم راستای انگشت ۳ پای شما پایین بیاید. سپس به آرامی (۱-۲ ثانیه) برای حفظ انقباض عضلات ران خود را صاف کنید.
همچنین در طول دو هفته اول بعد از جراحی حفظ کنترل لگن مهم است. عضلات گلوتئوس در کنترل اندام تحتانی اهمیت دارند ، بنابراین فعال نگه داشتن آن ها مهم است. دو تمرین آسان برای باسن عبارتند از:
حرکت صدف
به پهلو دراز بکشید، باسن خود را به سمت قفسه سینه و زانوها را تا ۹۰ درجه خم کنید.
حرکات: پشت و لگن را ثابت نگه دارید و مچ پا ها را به یکدیگر بچسبانید، زانوی خود را تا حد ممکن بالا ببرید. ۳ ثانیه نگه دارید، سپس پایین بیاورید. برای پیشرفت بیشتر – وزنه ای را بالای زانوی بالایی خود قرار دهید.
بسیار مهم است زمانی که زانو هنوز دچار درد و تورم است و طاقت تحمل وزن بیش از حد را ندارد، حرکت را تمام کنید.
حرکت صدف ایستاده
موقعیت شروع: پاها را به اندازه ی عرض شانه باز کنید و باند ورزشی را دقیقاً بالای هر دو زانو قفل کنید. کمی به سمت زانو خم شوید در حالی که کمر خود را صاف نگه می دارید.
حرکت: به آرامی زانوها را به سمت بیرون تا آنجا که می توانید باز کنید و دوباره فقط مقدار کمی به داخل ببرید. تا تا زمانی که خسته نشدید آن را تکرار کنید.
شوره سر میتواند در زمانهای استرس یا بیماری تشدید شود. سرما و زمستانهای خشک میتوانند به ایجاد شوره سر منجر شوند و یا وضعیت شوره سر فرد را تشدید کنند.
یکی از دلایل دیگر، بیماری درماتیت سبورئیک (پوست قرمز، خارش دار و پوسته ریزی)است. بعضی از افرادی که در بخشهای دیگر بدن خود التهاب پوستی درماتیت سبورئیک دارند ممکن است با شوره سر مواجه شوند، این افراد معمولا در گوشها، مرکز پوست و سینه خود به درماتیت سبورئیک مبتلا هستند.
با وجود این که دلیل اصلی شوره سر همان چیزی است که پیش از این ذکر شد، عوامل دیگر میتوانند ایجاد شوره سر را تشدید کنند یا باعث بدتر شدن وضعیت فرد شوند که در ادامه به آن می پردازیم.
۱. داشتن پوست چرب و حساس
پوست چرب و حساس ممکن است به واسطه بیماریهای دیگر نظیر درماتیت سبورئیک ایجاد شود. درماتیت سبورئیک در بدن افراد به ایجاد پوست چرب و قرمز منجر شود که با تکههای زرد و سفید برفک پوشانده شده اند.
این بیماری میتواند بر روی پوست سر فرد و نواحی دیگر بدن نیز که سرشار از غدد روغنی هستند تاثیر بگذارد. نواحی نظیر چینهای اطراف بینی، پشت گوشها، شکم و زیربغلها نیز در معرض این بیماری پوستی هستند.
۲. پوست خشک
اگر فرد پوست خشک داشته باشد یا به بیماریهایی نظیر اگزما مبتلا شده باشد، احتمالا پوست سر وی نیز خشک، پوسته پوسته و بسیار خارش دار خواهد بود. پو
ستههای ناشی از خشکی پوست معمولا کوچکتر هستند و روغن کمتری دارند. خشکی پوست میتواند در اقلیمهای سردتر و زمستانها به واسطه شرایط خشک آب و هوایی تشدید شود.
۳. استفاده نامناسب از شامپو باعث تشدید شوره سر میشود.
اگر افراد سر خود را به صورت منظم شست و شو ندهند، روغنها و سلولهای پوستی میتوانند بر روی پوست سر جمع شوند و این موضوع شوره سر را به همراه دارد. هورمونهای مردانه که با نام آندروژنها شناخته میشوند نیز میتوانند باعث ایجاد پوست چرب و روغنی شوند که شوره سر را به همراه دارد.
با این حال، استفاده بیش از حد از شامپو نیز میتواند به خشکی پوست سر و ایجاد شوره منتهی شود. توصیه میشود که یک روز در میان به استفاده از شامپو پرداخته شود تا تعادلی مناسب میان خشکی و چربی پوست برقرار شود.
۴. شانه کردن نامنظم مو
شانه کردن نامنظم مو میتواند شانس ابتلا به شوره سر را افزایش دهد، زیرا در این صورت مجموعه ای از سلولهای مرده بر روی پوست سر جمع میشوند.
۵. هوای گرم و خشک
هوای گرم و خشک نیز میتواند باعث خشکی پوست سر شود و شوره سر را تشدید کند.
۶. آلودگی هوا
آلودگی هوا نیز میتواند به ایجاد شوره سر دامن بزند، زیرا مواد شیمیایی موجود در هوا میتوانند بر روی پوست تاثیر بگذارند و موجب حساسیت یا واکنش آلرژیک پوست سر شوند.
۷. شامپوهای قلیایی
افرادی که از شوره سر رنج میبرند باید به سراغ شامپوهایی خنثی یا با خاصیت اسیدی کم بروند. اگر این افراد از محصولاتی استفاده کنند که برای آنها مناسب نیست یا پوست آنها به آن حسایت داشته باشد، و واکنش نشان دهد. که باعث خارش دار و پوسته پوسته شدن آن میشود.
محصولات مو که شامل روغنها هستند میتوانند ایجاد شوره سر را تشدید کنند زیرا قارچها میتوانند از این چربیها تغذیه کنند و در حضور این مواد رشد بیشتری داشته باشند. محصولات حالت دهنده میتوانند بر روی پوست سر جمع شوند و موجب چربی بیشتر مو شوند.
۸. رژیم غذایی نامناسب
باید به این مسئله دقت شود که خوردن غذاهای سرشار از زینک، ویتامین B و چربیها میتوانند از ایجاد شوره سر جلوگیری کنند.
۹. استرس و اظطراب باعث تشدید شوره سر می شود.
استرس میتواند هر بیماری پوستی را تشدید کند و سیستم ایمنی بدن را نیز تضعیف نماید. اگر چه میکروب عامل شوره سر بر روی پوست سر همه افراد وجود دارد، اما زمانی که سیستم ایمنی افراد مختل شود، این میکروب فعالیت بیشتری پیدا می کند
استرس میتواند موجب ایجاد دورههای خارش شود، به نحوی که با خاراندن بیشتر، میزان خارش سر فرد افزایش پیدا کند و این موضوع تا مدتی ادامه پیدا میکند.
بنابرین در نظر گرفتن روشهای آرام سازی و ریلکسیشن در برنامه روزانه افراد اهمیت زیادی دارد، تا بدین ترتیب سطح استرس کاهش پیدا کند و سلامت پوست سر فرد بهبود پیدا کند.
استنتها لولههای کوچک، مشبک و باز شونده ای هستند که برای درمان شریانهای باریک یا ضعیف شده در بدن به کار میروند. در بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونر (CAD)، استنتها برای باز نگه داشتن شریانهای باریک شده و کمک به کاهش علائم نظیر درد قفسه سینه (آنژین) یا کمک به درمان یک حمله قلبی استفاده میشوند.
این انواع استنت به طور معمول استنتهای قلبی نامیده میشوند، همچنین در بعضی موارد این استنتها با نام استنتهای کرونری یا فنر قلب هم شناخته میشوند. به طور معمول این استنتها از بافت شبکه ای شکل فلزی ساخته میشوند و در درون شریانهای کرونری باریک شده قرار داده میشوند.
معمولا استنتها با روشی که روش مداخلهای ماورای پوستی کرونری یا به زبان ساده ورود به عروق قلب از راه پوست(آنژیوپلاستی) نامیده میشود در بدن قرار داده میشوند و بدین ترتیب استنتها مانع از انسداد مجدد شریان میشوند (تنگی مجدد شرایین).
در حال حاضر پنج نوع استنت وجود دارند:
استنت درمان دوگانه (DTS)
استنتهای مهندسی زیستی
بست عروقی قابل جذب (BVS)
استنتهای دارویی (DES)
استنتهای تماما فلزی (BMS)
استنت درمان دوگانه (Dual Therapy stent- DTS)
استنت درمان دوگانه (DTS) جدیدترین نوع استنتهای عروق کرونری است که در حال حاضر مورد استفاده قرار میگیرد. این استنتها در نوع خود کاملا جدید هستند و برای کاهش احتمال باریک شدن مجدد شریان و کاهش نیاز به تکرار عمل جراحی طراحی شده اند، همچنین این استنتها میتوانند به تسریع فرآیند بهبود فرد کمک کنند. این استنتها مزیتهای هر دو نوع استنت دارویی و استنتهای مهندسی زیستی را همزمان با هم دارند و تنها استنتهایی هستند که ضمن به همراه داشتن دارو، فناوری درمان فعال نیز به همراه خود دارند.
استنت درمان دوگانه (DTS) پوششی در درون و بیرون خود دارد که خطر ایجاد لختههای خونی و التهاب را کاهش میدهد و به تسریع فرآیند بهبود شریان کمک میکند. سطح استنت که در برابر دیواره شریان قرار میگیرد حاوی دارویی است که برای جلوگیری از انسداد مجدد شریان آزاد میشود. رها سازی این دارو نگرانی ای از ایجاد ورم یا پاسخ التهابی در بدن ایجاد نمیکند. این دارو از طریق پلیمر قابل جذب زیستی آزاد میشود که با مرور زمان در بدن جذب میشود.
سمتی از استنت که به طرف جریان خون است با آنتی بادیها پوشانده شده است. آنتی بادیها به بهبود طبیعی بدن کمک میکنند و شرایط بهتری برای عملکرد سالم شریان ایجاد میکنند.
بست عروقی قابل جذب (Bioresorbable Vascular Scaffold)
بستهای عروقی قابل جذب (BVS) نوعی استنت دارویی هستند که بر روی بستر قابل جذبی وارد شریان میشوند. مجموعه این استنت با گذر زمان توسط بدن جذب میشود.
مشابه بعضی از انواع موجود استنتهای دارویی (DES)، بستهای عروقی قابل جذب (BVS) با دارویی پوشانده شده اند که با گذر زمان از پلیمر قابل جذبی آزاد میشوند تا بدین ترتیب خطر باریک شدن مجدد شریان (تنگی مجدد) کاهش پیدا کند. بست عروقی نیز با گذر زمان جذب بدن میشود. برخلاف استنت درمان دوگانه (DTS)، هیچ عنصر فعالی در درون بست عروقی قابل جذب (BVS) وجود ندارد تا به بهبود شریان کمک کند.
استنتهای مهندسی زیستی (Bio-engineered Stent)
استنتهای مهندسی زیستی که با نام استنتهای پوشانده شده با آنتی بادی نیز شناخته میشوند. این نوع از استنت با ا ستنت درمان دوگانه (DTS) متفاوت است، زیرا حاوی پلمیر نیست و از دارو استفاده نمیکند. در نتیجه، این استنت به افزایش سرعت درمان مسیر سلولی شریان و در نتیجه افزایش سرعت بهبود طبیعی کمک میکند.
آنتی بادی موجود بر روی سطح این استنتها سلولهای پیش ساز اندوتلیال (EPCها) را جذب میکند، این سلولها از جانب مغز استخوان انسان فرستاده میشوند و به افزایش سرعت ایجاد سلولهای لایه درون رگی (اندوتلیوم) کمک میکنند. این فرآیند باعث پوشش سریع سطح استنت میشود و به کاهش خطر ایجاد ترومبوز (لختههای خونی) کمک میکند.
استنتهای دارویی (Drug Eluting Stent)
استنتهای دارویی (DES) با دارویی پوشانده شده اند که برای جلوگیری از رشد بافت زخم در مسیر شریان آزاد میشوند. این دستگاه های کوچک به شریان کمک میکنند باز و منعطف باقی بماند همچنین به حفظ جریان خون و کاهش شانس باریک شدن و انسداد مجدد کمک میکنند. با این حال، این استنتها شانس ایجاد لختههای خونی را افزایش میدهند (ترومبوز ناشی از استنت).
این استنتها فرآیند بهبود کندتری دارند و به همین دلیل بیمارانی که از استنت دارویی استفاده میکنند باید به شکل دقیقی پیشنهادات پزشک برای درمان دارویی را دنبال کنند تا خطر ترمبوز ناشی از کاشت فنر در رگ را کاهش دهند. انجمن متخصصان قلب آمریکا پیشنهاد میکند بیماران بعد از گذاشتن استنتهای دارویی به مدت دوازده ماه به درمان دارویی بپردازند.
استنتهای تماما فلزی (Bare Metal Stent)
استنتهای فلزی معمولا از استیل ضد زنگ ساخته میشوند و هیچ پوشش ویژه ای ندارند. این استنتها پس از انجام آنژیوپلاستی به صورت بستی برای باز نگه داشتن رگهای خونی به کار میروند. با بهبود شریان، بافتها در اطراف استنت شروع به رشد میکنند و آن را در محل خود نگه میدارند. با این حال، در بعضی موارد رشد اضافی در بافت زخم مسیر شریان میتواند خطر انسداد مجدد را افزایش دهد.
حالا دیگر همه می دانند که برای پیشگیری از شیوع کرونا، اولین و ساده ترین کار شستن مکرر دست ها است. 20 بار در روز و به مدت 20 ثانیه شستن دست، استفاده از ضد عفونی کننده های حاوی الکل 70 درصد، پوشیدن دستکش، همه و همه کارهایی است که برای محافظت از خود در برابر کرونا انجام می دهیم.
احتمالاً در این مدت، شاهد قرمز شدن یا پوسته پوسته شدن دست خود بوده اید و به عنوان اولین و بهترین راهکار برای جلوگیری از خشک شدن پوست است. اما آیا واقعاً شستن دست باعث خشکی پوست دست می شود؟ جواب کوتاه مثبت است.
ما در اینجا قصد داریم به راه هایی برای پیشگیری از خشکی و قرمز شدن پوست دست شما بپردازیم. راه هایی وجود دارد که می تواند برای کاهش احتمال درماتیت پوستی دست به کار گرفته شود:
- از کرم های فاقد مواد معطر استفاده کنید و حتماً به استفاده از مرطوب کننده بعد از شستشوی دست ها برای همیشه عادت کنید.
- تا حد امکان از شوینده های آنتی میکروبیال برای شستشوی دست های خود استفاده کنید. سپس دست های خود را به صورت عادی آب بکشید.
- یک دستکش نخی تهیه کرده و شب ها قبل از خواب، یک لایه کرم دست روی هر دو دست خود بمالید و سپس دستکش ها را پوشیده و بخوانید. این کار، تقریباً مانند یک ماسک پوست عمل کرده و از ترک خوردن پوست دست جلوگیری می کند.
- اگر مشغول تمیز کاری هستید، حتماً پوست دست خود را از تماس با مواد تیز یا مواد شیمیایی مصون نگه داشته و دستکش بپوشید. حتماً دست خود را خشک کنید و نگذارید مرطوب بماند.
- در صورتی که در منطقه ای هستید که هنوز هوا سرد است، حتماً در خارج از خانه نیز دستکش بپوشید. زیرا می تواند باعث خشکی پوست و اگزمای پوست دست شما شود. سایر نقاط بدن شما به وسیله البسه محافظت می شود اما صورت و دست های شما چه در هوای گرم و آفتابی و چه در هوای سرد همواره در معرض آسیب است.
- اگر پوست دست شما دچار خارش، ترک پوستی یا خونریزی شده است، حتماً به یک مشاوره پوست یا متخصص پوست مراجعه کنید. (شما می توانید سوالات خود را درباره پوست و مو در سایت پوست پدیا پرسیده و از پزشک متخصص پوست، دکتر نابت تاجمیر ریاحی، پاسخ دریافت کنید). در صورت ابتلای به اگزما، درمان هایی شامل مراقبت و استروئیدها مورد نیاز است. در صورت تشخیص پزشک، نگران عوارض مصرف استروئیدها نباشید. هدف از مصرف پمادهای استروئیدی، کاهش تورم و همچنین بازسازی پوست است. در صورت عدم درمان اگزما، نه تنها ادامه این بیماری سبب ناراحتی و درد شما می شود بلکه می تواند فعالیت های روزانه شما را محدود کرده و پوست را مستعد عفونت کند و در واقع اثر محافظتی پوست از بدن را از بین ببرد.
اگر فکر می کنید سرطان بیضه و کمردرد شما بهم مربوطند، مقاله زیر به شما در تشخیص این امر کمک می کند.
اگر چه سرطان بیضه در تمامی نقاط جهان به یک میزان شایع نیست، اما نمی توان شیوع آن را نادیده گرفت. حدود 1 درصد از مردانی که در رده سنی بین 15 الی 35 سال قرار دارند، مبتلا به سرطان بیضه هستند.
این نوع تومور قوی که در یک یا هر دو بیضه رشد می کند و در صورت گسترش تومور به بقیه اندام ها، می تواند موجب بروز درد در پایین کمر شود. در ادامه با برخی از علل غیر عادی کمردرد آشنا خواهید شد.
کمر درد معمولاً از علائم سرطان بیضه تلقی نمی شود؛ زیرا به دلیل بروز علائم فیزیکی مختلف که حاکی از این مشکل هستند، کمر درد در این گونه موارد نادیده گرفته می شود. مهم ترین علائم سرطان بیضه شامل ورم بیضه، قرمزی و همچنین درد در مراحل اولیه پیشرفت تومور می شود.
کمر درد معمولاً زمانی بروز می یابد که سرطان به خارج از بیضه گسترش پیدا کند.
در پژوهشی که در سال 1987 انجام شد، دو نوجوان دارای کمر درد مورد بررسی قرار گرفتند. پزشکان با توجه به این علائم دریافتند سرطان بیضه به بیرون از بیضه پیشرفت کرده است. در مطالعات آزمایشی اخیر که در سال 2014 با توجه به بررسی های صورت گرفته در سال 1987 انجام شده است حاکی از آن است کمر درد از علائم سرطان بیضه است.
چرا نباید کمردرد را نادیده گرفت؟
در سال 1987 محققی به منظور برقراری ارتباط بین کمر درد و سرطان بیضه به ذکر دو پژوهش موردی پرداخت. مورد اول پسر بچه 17 ساله ای بود که کمر درد شدید وی در نتیجه دررفتگی دیسک بود. این درد به حدی شدید بود که وی را از انجام فعالیت باز داشت و در هنگام سرفه و عطسه نیز افزایش می یافت اما به دیگر قسمت های بدن پراکنده نشد.
حتی پس از یک ماه درمان، درد تشدید شد و همچنین باعث ضعف و بی حسی در قسمت چپ بدن شد. دوره دو هفته ای کشش عضلات نیز موجب بدتر شدن شرایط شد. عکس برداری های نخاعی و عصبی حاکی از فشردگی در ناحیه پایین ستون فقرات بود.
در همین مرحله کیسه بیضه مورد بررسی قرار گرفت و در بیضه سمت چپ تومور مشاهده شد. زمانی که از فرد آزمایش خون گرفته شد وجود سلول های سرطانی که تا ریه ها پیشرفت کرده بودند تائید شد و به عنوان سرطان نوع چهار تشخیص داده شد. سپس شیمی درمانی به منظور جلوگیری از پیشرفت سرطان تجویز و برای پاک سازی ریه ها از سرطان، عمل جراحی انجام گرفت که باعث بهبودی فرد شد.
مورد دوم پسر بچه 15 ساله ای بود که دچار کمر درد آزار دهنده ای بود. هیچ گونه علائم عصبی در کار نبود و ظرف چند هفته درد تشدید یافت و او را سست کرد. پزشک عمومی او را به کلینیک ارتوپدی ارجاع داد که با داروهای ضد عفونی غیر استروئیدی تحت درمان قرار گرفت. هر چند علائم کاسته نشد و درد بیشتر افزایش یافت.
سپس او برای درمان به پزشک روماتولوژیست ارجاع داده شد که البته باز هم تغییری دیده نشد. فیزیوتراپی و استراحت نیز تغییری در وضعیت او ایجاد نکرد و باعث ضعیف تر شدن و کاهش وزن در وی شد. زمانی که در این مرحله کیسه بیضه او مورد بررسی قرار گرفت، تومور بزرگی در بیضه سمت چپ دیده شد.
نتایج آزمایش تکه برداری وجود سرطان بیضه را اثبات کرد. سونوگرافی شکمی، گسترش سرطان در کبد را نشان می داد و نتیجه رادیوگرافی از سینه حاکی از رشد سلول های چندگانه سرطانی در ریه بود. متأسفانه این پسر علی رغم شیمی درمانی قوی نتوانست جان سالم به در ببرد.
بررسی دیگر در سال 2014 بر روی مرد 26 ساله ای انجام شد که به مدت یک سال دچار کمر درد بود. وی برای درمان کمردرد اقدام به انجام کایروپراکتیک یا ماساژ مفاصل کرده بود اما نتیجه ای دریافت نکرده بود. بررسی بیشتر نشان داد درد در ناحیه پایین کمر به دلیل پیشرفت سرطان بیضه است که تومور در بیضه سمت راست قرار داشت.
بر اساس نتایج بررسی های انجام شده مردانی که دچار کمردرد هستند و فاقد علائمی مانند سنگینی، ورم و درد بیضه هستند، به منظور پیشگیری از عوارض ناشی از پیشرفت سرطان باید به پزشک مراجعه نمایند.
برای دیدن مطالب بیشتر در مورد سرطان بیضه اینجا را کلیک کنید
دکتر حسین کرمی متخصص جراحی کلیه، مجاری ادراری تناسلی و فوق تخصص درمان آندوسکوپی و لاپاراسکوپی
زگیل های تناسلی خطرناک نیستند اما می توانند نشان دهنده مشکل اچ پی وی در فرد باشند. برخی از انواع اچ پی وی عامل بروز سرطان در افراد هستند.
برداشتن زگیل ها می تواند احتمال انتقال را کاهش دهد، اما حتی اگر زگیل های قابل مشاهده از روی پوست حذف شوند ، باز هم ویروس ممکن است در بدن باقی بماند یا زگیل های تناسلی بیشتری در آینده بر روی پوست ظاهر شوند.
درمان زگیل های تناسلی باید با تجویز پزشک متخصص صورت گیرد. بسته به ظاهر زگیل های تناسلی که روی پوست شما هستند، درمان متغیر خواهد بود. از جمله گزینه های درمانی در این حوزه می توان به موارد زیر اشاره داشت:
1-کرمیا پماد زگیل تناسلی
معمولا باید این محصولات را هر هفته چند بار بر روی زگیل های تناسلی بمالید. این روش درمانی گاهی اوقات منجر به قرمز شدن، تحریک و یا حس سوزش بر روی پوست افراد می شود.
2-منجمدکردن یا کرایوتراپی
پزشک به کمک نیتروژن مایع زگیل های تناسلی روی پوست را منجمد می کند. این کارممکن است به چندین جلسه ی درمانی نیاز داشته باشد. این روش درمانی نیز گاهی اوقات منجر به قرمز شدن، تحریک و یا حس سوزش پوست افراد می شود.
3- لیزر co2
درمان زگیل تناسلی به کمک لیزر می تواند احتمال عود مجدد زگیل را کاهش دهد؛ از طرف دیگر بر اساس تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، لیزر زگیل تناسلی اثرات به مراتب بهتری نسبت به کرایوتراپی دارد.
4-جراحی
پزشک می تواند زگیل های تناسلی را به کمک جراحی، از روی پوست بردارد. این روش زمانی مورد استفاده قرار گرفته می شود که زگیل ها، واکنشی به درمان قبلی نداشته باشند و یا خیلی بزرگ باشند. از جمله عوارض جانبی این عمل جراحی می توان به خونریزی ، عفونت زخم عمل و یا ماندن جای زخم بر روی پوست اشاره داشت.
در صورتی که درمان صورت نگیرد، ممکن است زگیل ها رشد کنند و تعداد آن ها نیز بیشتر شود، همچنین احتمال انتقال این عفونت به شریک جنسی شما نیز وجود دارد. پس در هر شرایطی، درمان زگیل تناسلی را در اولویت قرار دهید.
همچنین راکوتان می تواند بر سیستم عصبی مرکزی شما تأثیر بگذارد. برخی عوارض جانبی احتمالی شامل سردرد و خستگی است.
با توجه به مجموعه عوارض احتمالی راکوتان اکیدا توصیه می شود از این دارو به عنوان خط آخر درمانی استفاده گردد و در صورتی که سایر درمان های کم عارضه تر اثر بخش نبود از این دارو استفاده شود.
همچنین افرادی که تحت درمان با این دارو هستند باید مرتبا با نظر پزشک معالج، بررسی های لازم را برای پیشگیری از بروز عوارض احتمالی انجام دهند و در صورت لزوم هرچه سریعتر با نظر پزشک دارو را قطع نموده یا کاهش دهند.
عوارض راکوتان بر چشم
ممکن است به خاطر مصرف راکوتان دچار خشکی دید شوید و یا در تاریکی مشکل دید پیدا کنید.
تاثیر راکوتان بر مغز
قرص راکوتان می تواند باعث افزایش فشار در مغز شما شود که این عارضه در واقع یک وضعیت تهدید کننده زندگی است. علائم افزایش فشار مغز عبارتند از:
سردرد شدید
تاری دید
سرگیجه
حالت تهوع
استفراغ
تشنج
سکته
عوارض راکوتان بر سلامت روان
احتمال بروز مشکلات جدی برای سلامت روان ، از جمله افسردگی ، روان پریشی و افکار خودکشی وجود دارد. در صورت بروز هر یک از این علائم ، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.
برخی از افراد با تحولات خلقی مانند تحریک پذیری یا غم و اندوه نیز روبرو می شوند.
عوارض راکوتان بر کبد
اگرچه اندازه گیری سطح آنزیمهای کبدی و سطح چربی های سرم توسط اکثر پزشکان در زمان شروع تجویز دارو انجام می شود ولی ممکن است حتی در شرایط کاملا طبیعی نیز عوارض کبدی بروز نماید لذا با توجه به هزینه بالا و در نظر داشتن اثرات جانبی راکوتان باعث شده است تا بعضی از پزشکان آن را تجویز نکنند.
اما از طرفی برخی برای دستیابی به اثرات درمانی قابل توجه و بعضا به صورت خودسرانه اقدام به مصرف بیش از حد راکوتان می نمایند و کاملا از عوارض بالقوه آن بی اطلاع هستند.
در مطالعات آزمایشگاهی نیز تغییراتی به شکل افزایش چربی های خون ( تری گلیسیرید و کلسترول بالا) مشاهده میشود، تغییراتی که میتواند منجر به ایجاد کبد چرب به شکل افزایش آنزیم های کبدی باشد.
برای دیدن ادامه مطالب در مورد راکوتاناینجا را کلیک کنید
سنگ مثانه بر اثر کریستالیزه شدن موادی مثل کلسیم و منیزیوم به وجود می آید. علائم سنگ مثانه شامل درد پشت و شکم و مشکل در دفع ادرار به همراه سوزش ادرار می باشد.
علائم سنگ مثانه
در برخی از افراد حتی سنگ های بزرگ مثانه بدون علائم خاصی می باشد. اما در صورتی که سنگ به دیواره مثانه خراشیده شده یا مسیر جریان ادرار را مسدود نماید، می تواند موجب ایجاد علائم زیر شود:
درد ناحیه پایین شکم
ادرار دردناک
تکرر ادرار
مشکل در دفع ادرار یا قطع شدن و ایجاد وقفه در جریان ادرار
وجود خون در ادرار
ادرار تیره رنگ یا ادرار با رنگ تیره غیرطبیعی
چنانچه سنگ، دهانه خروجی مثانه را مسدود کند، احتباس ادراری یا التهاب مثانه (سیستیت) ایجاد می شود.
سنگ مثانه در افراد بالای 45 سال و در مردان بیشتر از زنان است. سنگ مثانه عموماً بین 2 تا 20 میلیمتر است اما می تواند از این هم بزرگتر باشد.
علت تشکیل سنگ مثانه
در صورتی که مثانه کاملاً تخلیه نشده و در آن ادرار باقی بماند، این ادرار تبدیل به کریستال شده و منجر به تشکیل سنگ مثانه می شود. بزرگ شدن غده پروستات، آسیب رسیدن به اعصاب، عفونت های متناوب مجاری ادراری یا وجود بافت و مواد خارجی در داخل مجاری ادرار همگی باعث باقی ماندن ادرار در مثانه می شوند. گاهی حرکت سنگ های کوچک کلیه از داخل حالب به مثانه نیز می توانند منجر به تشکیل سنگ مثانه شوند.
غده پروستات در کنار مثانه آقایان قرار دارد و ناحیه ای که ادرار از آن خارج می شود ( حالب ) را کامل پوشانده است. با بالا رفتن سن آقایان، پروستات بزرگتر شده و به حالب فشار می آورد و در نتیجه جریان ادرار با مشکل مواجه می شود. نتیجه همین امر سبب باقی ماندن ادرار در مثانه و تشکیل سنگ مثانه می شود.
از دیگر علل تشکیل سنگ مثانه می توان به التهاب پروستات، قرار گرفتن سوند در مجرای ادرار، ضایعات عصبی، مثانه نوروژنیک و ... نام برد.
درمان سنگ مثانه
اولین و بهترین درمان خانگی برای سنگ های مجاری ادراری، نوشیدن آب فراوان است به طوری که بیشتر از 2 لیتر در روز ادرار داشته باشید.
به علاوه بعد از دفع سنگ مثانه برای ترمیم زخم های وارده بر دیواره مثانه نوشیدن خاک شیر و عرق گل ختمی کمک بسیاری می کند.
اما برای خرد کردن سنگ های مثانه از روش لیزر اولتراسوند استفاده می شود. در این روش ابتدا با استفاده از یک سیستوسکوپ، سنگ ها دیده شده و سپس خرد می شوند. سپس این خرده سنگ ها به همراه جریان ادرار یا شستشو از مثانه خارج می شوند.
سابق بر این از روش جراحی باز برای خارج کردن سنگ های مثانه استفاده می شد اما امروزه روش های درون اندامی مناسبی برای دفع سنگ های کلیه وجود دارد.
سنگ مثانه، حاصل تجمع توده های مواد معدنی در مثانه است. غلیظ شدن ادرار در مثانه و به وجود آمدن کریستال، سنگ های مثانه را ایجاد می کند. این امر در اثر تخلیه ناقص ادرار صورت می پذیرد که در ادامه به آن می پردازیم.
علائم سنگ مثانه
در برخی از افراد حتی سنگ های بزرگ مثانه بدون علائم خاصی می باشد. اما در صورتی که سنگ به دیواره مثانه خراشیده شده یا مسیر جریان ادرار را مسدود نماید، می تواند موجب ایجاد علائم زیر شود:
درد ناحیه پایین شکم
ادرار دردناک
تکرر ادرار
مشکل در دفع ادرار یا قطع شدن و ایجاد وقفه در جریان ادرار
وجود خون در ادرار
ادرار تیره رنگ یا ادرار با رنگ تیره غیرطبیعی
چنانچه سنگ، دهانه خروجی مثانه را مسدود کند، احتباس ادراری یا التهاب مثانه (سیستیت) ایجاد می شود.
سنگ مثانه در افراد بالای 45 سال و در مردان بیشتر از زنان است. سنگ مثانه عموماً بین 2 تا 20 میلیمتر است اما می تواند از این هم بزرگتر باشد.
علت تشکیل سنگ مثانه
در صورتی که مثانه کاملاً تخلیه نشده و در آن ادرار باقی بماند، این ادرار تبدیل به کریستال شده و منجر به تشکیل سنگ مثانه می شود. بزرگ شدن غده پروستات، آسیب رسیدن به اعصاب، عفونت های متناوب مجاری ادراری یا وجود بافت و مواد خارجی در داخل مجاری ادرار همگی باعث باقی ماندن ادرار در مثانه می شوند. گاهی حرکت سنگ های کوچک کلیه از داخل حالب به مثانه نیز می توانند منجر به تشکیل سنگ مثانه شوند.
غده پروستات در کنار مثانه آقایان قرار دارد و ناحیه ای که ادرار از آن خارج می شود ( حالب ) را کامل پوشانده است. با بالا رفتن سن آقایان، پروستات بزرگتر شده و به حالب فشار می آورد و در نتیجه جریان ادرار با مشکل مواجه می شود. نتیجه همین امر سبب باقی ماندن ادرار در مثانه و تشکیل سنگ مثانه می شود.
از دیگر علل تشکیل سنگ مثانه می توان به التهاب پروستات، قرار گرفتن سوند در مجرای ادرار، ضایعات عصبی، مثانه نوروژنیک و ... نام برد.
تشخیص سنگ مثانه
پزشک متخصص با استفاده از آزمایشات لازم می تواند سنگ مثانه را تشخیص دهد. این آزمایش ها عبارتند از:
- آزمایش ادرار
- عکس رادیولوژی با اشعه ایکس
- موج اولتراسوند
- عکسبرداری به روش پیلوگرام درون وریدی
عوارض سنگ مثانه
باقی ماندن سنگ در مثانه علاوه بر اینکه می تواند درد و ناراحتی ایجاد کند، حتی می تواند باعث خونریزی در مثانه و عفونت مجاری ادراری، تب و لرز و حتی از کار افتادن کامل مثانه و کلیه به سبب بسته شدن مجرای ادرار توسط سنگ شود.
درمان سنگ مثانه
گزینه های درمانی پیش رو برای درمان سنگ مثانه موارد زیر هستند:
درمان دارویی و دفع با جریان ادرار برای سنگ های کوچک
چه نوع زگیلهایی به سرمادرمانی بهترین پاسخ را میدهند؟
سرمادرمانی با استفاده از نیتروژن را میتوان برای همه نوع زگیل استفاده کرد به این شرط که فرد بیماری خاصی نداشته باشد که استفاده از نیتروژن را برایش منع کند.
درمان زگیل تناسلی با کرایوتراپی چقدر زمان می برد؟
هر جلسه درمانی کرایوتراپی متناسب با گستردگی و بزرگی زگیل های تناسلی بین 20 دقیقه تا 1 ساعت زمان می برد. این روش احتیاجی به بی هوشی ندارد.
اکثر زگیلها، به جز زگیلهای بسیار کوچک یا آنهایی که روی دست ایجاد میشوند، نیاز به بیش از یک جلسه درمان دارند. زگیلهای بزرگ و آنهایی که کف پا ایجاد میشوند، اغلب نیاز به دو جلسه درمان دارند.
برداشتن زگیل تناسلی به روش کرایو در کل نیاز به یک تا شش جلسه درمان دارد که هر دو تا سه هفته یکبار و به مدت چند ماه انجام میشود.
مراقبتهای پس از کرایو زگیل
مدت زمان بهبود به ناحیه درگیر و تعداد زگیلها بستگی دارد. معمولاً بین یک تا سه هفته بهبودی حاصل میشود. پس از جلسات درمان، موارد زیر ممکن است رخ دهد:
خارش، قرمزی یا درد خفیف
ورم
پوسته پوسته شدن
تاول یا زخم
مشکلات کرایوتراپی زگیل تناسلی در زنان و مردان
اگر برای برداشتن زگیلهای تناسلی خارجی سرمادرمانی کردهاید (چه مرد و چه زن)، در صورتی که هرکدام از این مشکلات برای شما رخ داد باید به پزشک مراجعه کنید:
تب
خونریزی مداوم
ترشح زرد رنگ یا بدبو، که میتواند نشانه عفونت باشد
درد مداوم
تا زمانی که بهبودی کامل حاصل نشده و درد و قرمزی از بین نرفته است از رابطه جنسی خودداری کنید.
مشکلات زنان در کرایو سرجری
پس از برداشتن زگیلهای واژینال یا رحمی، مراقب موارد زیر باشید:
ترشحات آبکی واژینال ممکن است به مدت یک تا سه هفته ادامه یابند.
به مدت دو تا سه هفته به جای تامپون از نوار بهداشتی استفاده کنید.
تا زمانی که بهبودی کامل حاصل نشده است، یعنی معمولاً یک تا سه هفته، رابطه جنسی و دوش واژینال انجام ندهید.
مشکلات مردان در کرایو تراپی زگیل
مردانی که عمل برداشتن زگیل تناسلی روی آلت تناسلی، کیسه بیضهها یا مجرای ادرار انجام دادهاند، باید از رابطه جنسی خودداری کنند تا زمانی که بهبودی کامل حاصل شود و قرمزی از بین برود. این مدت زمان، بسته به اندازه ناحیه درگیر، یک تا سه هفته طول میکشد.